Ίρις ΚολλιδάΆρθρο: Ίρις Κολλιδά
Εικαστικός
Η Νατάσα Χατζηαντωνίου τελειώνοντας το σχολείο, άρχισε να εργάζεται ως βοηθός δίπλα σε καταξιωμένους ζωγράφους και αγιογράφους. Στη πορεία ανακάλυψε την αγάπη και το ταλέντο της στην βυζαντινή τέχνη και αγιογραφία.
Η Βυζαντινή τέχνη και η ιστοριά της, για το ευρύ κοινό, πρεσβεύει μία θρησκεία. Για έναν ζωγράφο μία πρόκληση. Η τεχνική της είναι δύσκολη και γεμάτη κανόνες που δεν αφήνουν εύκολα τον καλλιτέχνη να εκφράσει τον εαυτό του. Έτσι η ίδια αναπτύσσει μία άλλη προσέγγιση θέλοντας να ενώσει την ελευθερία της ζωγραφικής με την αγιογραφία. Αποδίδει περισσότερο φως στις μορφές, θέλοντας να εκπέμπουν γαλήνη και ηρεμία, και με μια πιο μοντέρνα αισθητική χρησιμοποιεί έντονα αλλά καθαρά χρώματα. Οι αγιογραφίες πια βγαίνουν πιο ζωγραφιστές. Μένοντας πιστή όμως στην παραδοσιακή τεχνική, προετοιμάζει την επιφάνεια του ξύλου ώστε να γίνει λεία και έτοιμη να περαστεί το χρυσό, μια πολύ δύσκολη και χρονοβόρα διαδικασία. Το ζωγράφισμα των εικόνων γίνεται αναμειγνύοντας αυγό και ξύδι με τις χρωματιστές σκόνες. Η Βυζαντινή τέχνη έγινε για την ίδια ο δικός της τρόπος προσευχής και διαλογισμού.
Συγχρόνως θέλοντας να αναπτύξει τους δημιουργικούς της ορίζοντες, σπουδάζει Αρχιτεκτονική Εσωτερικού Χώρου στην σχολή «Βακαλό», μπαίνοντας έτσι στην διαδικασία να εμπλουτίσει τις γνώσεις της σ’ ένα μεγαλύτερο καμβά που περιλαμβάνει γλυπτική, σκηνογραφία, φωτογραφία, διακόσμηση, και αρχιτεκτονική. Συγκεντρώνοντας αυτή την εμπειρία και συλλέγοντας μικρόκοσμους από κάθε εμπλοκή της στους ποικίλους ορίζοντες παντρεύει αρμονικά και έξυπνα διαφορετικούς κόσμους μεταξύ τους. Πότε ο ένας επιδρά περισσότερο στον άλλο και μας δίνει άρτια αντικείμενα και πότε εμπλέκει διαφορετικά υλικά αναδεικνύοντας τα μορφικά και λειτουργικά χαρακτηριστικά τους. Αναμειγνύοντας υλικά της φύσης κατασκευάζει μορφικά στοιχεία αντλούμενα από τις πιο απομακρυσμένες γωνίες του εαυτού της. Η πέτρα και το ξύλο είναι κάποια από τα αντικείμενα της φύσης που κυριαρχούν στα έργα της. Είτε κρατώντας την αρχική τους μορφή είτε μεταμορφωμένα στην μορφή που υποδεικνύουν τα ίδια. Τα έργα της χαρακτηρίζονται από το παιχνίδι του φωτός και της σκιάς. Είναι η μεταξύ τους εναλλαγή, αυτή η επανατοποθέτηση που φέρνει τη νέα ύπαρξη.
“Η πηγή της έμπνευσής μου είναι το φως. Το φως, είναι αυτό που μου αποκαλύπτει την αρχή της κάθε δημιουργίας μου. Με εμπνέει να βλέπω τα χρώματα παντού. Στη φύση, τους ανθρώπους, τα αντικείμενα, σε μια μυρωδιά, μια φευγαλέα εικόνα, ένα απρόσμενο βλέμμα, έναν ήχο. Ένα ξαφνικό συναίσθημα που προσπαθώ να αιχμαλωτίσω με κάθε τρόπο και μια εμπειρία που προσπαθώ να εκμεταλλευτώ και να δώσω ζωή μέσα από αυτή.”