ΑnimartistsΆρθρο: Πολυκρέτη Μαρία
Ψυχολόγος
Μετάφραση: Σεβαστιανός Πολίτης, Δημήτρης Καλαποθάκης
Η γνωριμία μου με τον Stefan Guido Schmidt προέκυψε το καλοκαίρι του 2013, μέσα στα στενά σοκάκια της Παλιάς Αγοράς στη Νάξο, στο κατάστημα κοσμημάτων όπου εργαζόμουν. Η αύρα του ήταν ξέγνοιαστη, ελεύθερη και ιδιαίτερα καλλιτεχνική… Με παρατηρούσε με έναν ιδιαίτερο τρόπο, τον οποίο και κατανόησα λίγα λεπτά αργότερα, καθώς μου μίλησε για τον εαυτό του, για τα έργα του και τον τρόπο που αποτυπώνει τη γυναικεία ομορφιά στις φωτογραφήσεις του. Ένα χρόνο μετά, δέχθηκε με χαρά να μοιραστεί μαζί μας τα όσα έχει να μας περιγράψει για το ταξίδι του μέσα από τον κόσμο της φωτογραφίας.
Ο φωτογράφος γεννήθηκε στη Γερμανία. Αφού πρώτα απέκτησε το πτυχίο του στις Γραφιστικές Τέχνες άρχισε να δουλεύει στη συνέχεια ως γραφίστας και εικονογράφος στο Λονδίνο, στα τέλη της δεκαετίας του ’80. Στις αρχές της δεκαετίας του ’90 επέστρεψε στην πατρίδα του όπου και ξεκίνησε την καριέρα του ως επικεφαλής δημιουργικού σε μια διαφημιστική εταιρεία. Έζησε και εργάστηκε για περισσότερο από 10 χρόνια στο Αμβούργο ως Art Director και ως επικεφαλής δημιουργικού για πολλές διαφημιστικές εταιρείες. Εδώ και λίγα χρόνια ζει στο Βερολίνο όπου εργάζεται ως φωτογράφος της φανταστικής τέχνης, σχεδιαστής και καλλιτέχνης.
Τί σχέση έχεις με την Ελλάδα και τι σε εμπνέει σε αυτήν; Έχεις υλοποιήσει κάποιο project εδώ;
H πρώτη φορά που πήγα στην Ελλάδα, ήταν στην Αθήνα, πριν από τέσσερα χρόνια και στη συνέχεια πήρα το πλοίο για Νάξο και Μύκονο για μια-δυο μέρες και ερωτεύτηκα με την πρώτη ματιά τα νησιά και τους ανθρώπους! Ένιωσα εμπνευσμένος από τον συνδυασμό της απλότητας της ζωής και την υψηλή ποιότητα των φαγητών και του σχεδιασμού εκεί. Τα τελευταία δύο χρόνια πήγαινα κάθε καλοκαίρι στην Ελλάδα και ανακάλυψα και άλλα νησιά όπως την Πάρο, το Αγκίστρι και την Κρήτη . Αυτά τα νησιά είναι πολύ «γήινα» και μου θυμίζουν την Ίμπιζα ή την Φορμεντέρα, 15 ή 20 χρόνια πριν! Λατρεύω τα ελληνικά νησιά τόσο πολύ που πρότεινα τη Μύκονο για μια φωτογράφιση τον Ιούλιο του τρέχοντος έτους και αυτό αποδείχθηκε μια πολύ καλή επιλογή ειδικά λόγω του υπέροχου καιρού!!
Ταξιδεύεις συχνά. Ποιο είναι το κοινό χαρακτηριστικό της αυθεντικής ομορφιάς σε κάθε εθνικότητα;
Πιστεύω ότι όλα τα πολιτισμικά υπόβαθρα παράγουν το δικό τους είδος ομορφιάς και με εμπνέουν πολύ στο να ταξιδέψω . Αλλά κάθε φορά που βρίσκω την αυθεντική ομορφιά αυτή δεν έχει εθνικότητα . Για μένα είναι κάτι αγνό και κατέχει μια τελειότητα από μόνο του. Μια εξαιρετική χάρη που τραβάει τη ματιά μας και μας αγγίζει. Κάθε φορά που έρχομαι σε επαφή με μια γνήσια ομορφιά, αισθάνομαι τη βαθιά εσωτερική ανάγκη να την «συλλάβω», ώστε να είμαι σε θέση να τη βλέπω όποτε θέλω.
Στις εκθέσεις σου βλέπουμε τα άτομα που πόζαραν μπροστά από την κάμερά σου, όμως τί συμβαίνει με τον καλλιτέχνη πίσω από την κάμερα εκείνη τη στιγμή;
Κάθε φορά που κάνω μια φωτογράφιση βρίσκομαι εντελώς μέσα στο στοιχείο μου και σχεδόν ξεχνάω να αναπνεύσω! Μερικές φορές κάνω φωτογράφιση για 6 έως 7 ώρες χωρίς διάλειμμα . Μετά είμαι εξουθενωμένος αλλά ευτυχής που δημιούργησα κάτι το οποίο ελπίζω πως θα εμπνεύσει άλλους ανθρώπους, με τον τρόπο που άλλοι καλλιτέχνες ενέπνευσαν εμένα σε όλη μου τη ζωή.
Τί είναι αυτό που ξεχωρίζεις στα άτομα που φωτογραφίζεις;
Ο αισθησιασμός, η φυσική ομορφιά και η αθωότητα. Γι’ αυτό δουλεύω μόνο με νεαρά κορίτσια και γυναίκες, επειδή αθωότητα σημαίνει για μένα το να μην είσαι προσποιητός, και αυτό το βρίσκεις κυρίως στη νεολαία. Γι’ αυτό και προτιμώ να δουλεύω με κάποιον που ποτέ δεν στάθηκε μπροστά από μια φωτογραφική μηχανή. Επίσης πάντα έπαιρνα έμπνευση από πολύ μικροκαμωμένα κορίτσια. Για μένα άλλωστε η ευθραυστότητα είναι κάτι πολύ θηλυκό και όμορφο.
Ασχολείσαι με τον άνθρωπο, τι ανακαλύπτεις μέσα από αυτή την επαφή;
Τον τελευταίο καιρό συνειδητοποίησα ότι το καλύτερο μέρος της φωτογράφισης είναι ότι γνωρίζω καταπληκτικούς ανθρώπους. Τα περισσότερα από τα μοντέλα μου έγιναν οι καλύτεροι φίλοι μου. Επίσης, ήταν μια ωραία απόδειξη για μένα όταν έμαθα ότι σχεδόν όλα τα κορίτσια που φωτογράφισα είχαν εξαιρετικά όμορφες προσωπικότητες και ψυχές! Πιστεύω ότι υπάρχει ένας ορισμένος τρόπος με τον οποίο η ομορφιά της ανθρώπινης ψυχής φαίνεται μέσα από το βλέμμα μας και υποθέτω ότι γι’ αυτό εγώ ασυνείδητα εμπνεύστηκα από όλα αυτά τα κορίτσια.
Έχεις δουλέψει πολύ με το αισθησιακό γυμνό. Τί σημαίνει το γυμνό για σένα;
Δεν θεωρώ τον εαυτό μου «ερωτικό φωτογράφο». Κατ’ αρχήν, οι φωτογραφίσεις μου αφορούν τον αισθησιασμό και όχι το γυμνό. Αλλά αυτό εξαρτάται πάντα από την κοπέλα και από αυτό που θέλω να εκφράσω ή από τις ανάγκες της εικόνας. Γυμνό μπορεί να σημαίνει ελευθερία. Αλλά επίσης παραβίαση… ή ξανά ευθραυστότητα. Για να πετύχω το όραμά μου για τον αισθησιασμό και την ομορφιά που θέλω να εκφράσω, δεν είναι απαραίτητο το γυμνό. Όμως συνειδητοποίησα, ότι με ασπρόμαυρες φωτογραφίες ελαχιστοποιείται πολύ το γυμνό! Υποθέτω ότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος συνδέει το γυμνό με το χρώμα του δέρματος. Μου αρέσει ο τρόπος που το ασπρόμαυρο αφαιρεί αυτό το γεγονός έτσι ώστε ο παρατηρητής να είναι σε θέση να δει ολόκληρο το νόημα της εικόνας.
Τί συνδέει τη φαντασία σου με τη φυσική ομορφιά;
Κατά τη γνώμη μου, το πιο αισθησιακό μέρος του κάθε ατόμου είναι πάντα τα μάτια του και η προσωπική του χάρη. Αλλά ως σχεδιαστής και ζωγράφος βλέπω την τελειότητα στην ομορφιά ενός προσώπου καθώς και του σώματος. Για μένα ο συνδυασμός και των δύο αποτελεί ένα αριστούργημα της δημιουργίας . Ποτέ δεν θεώρησα τον εαυτό μου μεγάλο καλλιτέχνη επειδή το ωραίο έργο βρίσκεται ήδη μπροστά μου.
Παρακολούθησα το τελευταίο σου project, με λήψεις καθημερινών ανθρώπων στο δρόμο. Τί ήταν αυτό που σε πυροδοτούσε να «τραβάς» την συγκεκριμένη στιγμή και στο συγκεκριμένο μέρος;
Ξεκίνησα με τη φωτογραφία δρόμου και ακόμα πιστεύω πως οι φωτογραφίες μου περιέχουν μια αίσθηση ρεπορτάζ. Περισσότερο αγαπάω τις φωτογραφίες-ντοκουμέντα! Κάθε εικόνα είναι τόσο μοναδική και απόλυτα ανεπανάληπτη. Επίσης, είναι κάτι σαν κυνήγι… θα πρέπει να είσαι στη σωστή θέση, στη σωστή στιγμή για να «συλλάβεις» τα θαύματα! Μερικές φορές έπιασα τον εαυτό μου να ενθουσιάζεται από διάφορα μέρη του φόντου στη φωτογραφία, που δεν είχα συνειδητοποιήσει αρχικά όταν την τράβαγα!
Παράγεις τέχνη μέσα από μία αναλογική μηχανή, γιατί επιλέγεις αυτό το μέσο;
Η αναλογική είναι πολύ πιο αισθησιακή επειδή είναι πιο απαλή στην αφή κατά την εικονική απεικόνιση. Τα πρώτα δέκα χρόνια χρησιμοποιούσα μόνο μια NIKON F3 και το φιλμ AGFA Scala, ένα πολύ ευαίσθητο θετικό ασπρόμαυρο λεπτό φιλμ . Κάθε φορά που έπαιρνα τα φιλμ από το εργαστήριο, έβλεπα τις φωτογραφίες σε ένα προβολέα διαφανειών σε τεράστιο μέγεθος, έτσι ώστε τα κορίτσια να εμφανίζονται σχεδόν στο πραγματικό τους μέγεθος …αυτό ήταν καταπληκτικό!
Έχω παρατηρήσει ότι φωτογραφίζεις κυρίως γυναίκες. O François Truffaut είχε πει “Καμιά γυναίκα δεν είναι ίδια. Κάθε μία έχει κάτι μοναδικό και αναντικατάστατο”. Πώς το ερμηνεύεις εσύ;
Συμφωνώ απόλυτα. Η φωτογραφία μου υπήρξε πάντα ένας φόρος τιμής στη θηλυκή ομορφιά και φοβάμαι ότι ποτέ δεν θα σταματήσω μέχρι να τη «συλλάβω» όλη…
Facebook: Stefan Guido Schmidt
Site: Guidos World Wide