Άρθρο: Μιχαέλα Αδαμαντία Φλώρου
Νοσηλεύτρια
Είχα την τύχη να τους γνωρίσω μουσικά περίπου ένα χρόνο πριν σε ένα live τους, στην περιοχή Ζωγράφου. Ήταν αρκετό το όνομα τους για να μου εξάψει τη φαντασία και οι ήχοι τους για να ταξιδέψω μαζί τους. Ο λόγος για τους Περικλή Μπισκίνη και Ξένια Γαργάλη, που απαρτίζουν τους “Πλαστελίνη”, ένα σχετικά νέο, αφού μετράει 3 χρόνια στο ενεργητικό του, συγκρότημα και το δίσκο τους “Όλα όσα θέλω είναι εδώ”. Σήμερα μέσα από το ANIMARTISTS είναι εδώ για να τους γνωρίσετε κι εσείς και μας μιλούν για τους ίδιους, τη μουσική και τα σχέδιά τους.
Εύχομαι να σας συνεπάρουν με τα λόγια και τη μουσική τους και να τους αγαπήσετε, όσο κι εγώ.
Θέλοντας να πιάσουμε την ιστορία από την αρχή, θα ήθελα να μας μεταφέρετε στην εποχή που ιδρύθηκαν οι “Πλαστελίνη”. Ποια ήταν η ζωή σας πριν και τι ήταν αυτό που σας δημιούργησε την ανάγκη για την ένωση αυτή;
Ξένια Γαργάλη: Το πρότζεκτ “Πλαστελίνη” ιδρύθηκε το 2011 από τον Περικλή Μπισκίνη κι εμένα. Μέχρι τότε ήμασταν και οι δύο ενεργοί μουσικοί σε άλλα πρότζεκτ και μπάντες. Όλο αυτό προέκυψε σαν φυσική ανάγκη να δημιουργήσουμε μια συνθήκη, μέσα στην οποία θα μπορούμε να εκφράσουμε τα μουσικά μας ερεθίσματα και τις επιρροές μας χωρίς στεγανά και γιατί όχι σε δεύτερο επίπεδο να δημιουργήσουμε και τις δικές μας μουσικές.
Η συγγραφέας Paola Sanjinez αναφέρει χαρακτηριστικά πως “Οι άνθρωποι μοιάζουν με πλαστελίνη. Η κοινωνία αποτελεί το πατρόν αλλά ένα πατρόν είναι άκαμπτο, σκληρό και αδιάσπαστο, ενώ η πλαστελίνη είναι εύκαμπτη, μαλακή και έχει τη δυνατότητα να μεταμορφωθεί και να επεκταθεί. Η παρούσα κατάσταση δείχνει ξεκάθαρα πως η μάζα της πλαστελίνης πλέον δεν χωράει στο στενό κοινωνικό πατρόν (μοντέλο)”. Με γνώμονα ότι έχετε επιλέξει το όνομα “Πλαστελίνη” για τα μουσικά σας ταξίδια, θα με ενδιέφερε να ακούσω την αποψή σας πάνω σε αυτό το απόφθεγμα.
Ξένια Γαργάλη: “Η πλαστελίνη ειναι εύκαμπτη, μαλακή και έχει τη δυνατότητα να μεταμορφωθεί και να επεκταθεί”. Ακριβώς αυτός ήταν ο λόγος για τον οποίο επιλέξαμε αυτό το όνομα που παραπέμπει σε κάτι εύπλαστο που αλλάζει μορφές και σχήματα ανάλογα με τη φαντασία μας και σε κάτι πολύχρωμο που σου δίνει τη δυνατότητα να πειραματιστείς χωρίς να πρέπει να υπόκεισαι σε συγκεκριμένες φόρμες και κανόνες. Η πλαστελίνη είναι ένα παιχνίδι χωρίς κανόνες και αυστηρούς περιορισμούς. Και ναι, θα συμφωνήσω ότι οι άνθρωποι μοιάζουν με αυτή, γιατί ο χαρακτήρας τους και η ψυχοσύνθεση τους διαμορφώνεται μέσα στα χρόνια ανάλογα με το περιβάλλον και τις επιρροές τους. Διακρίνω κι εγώ η ίδια την “πολυχρωμία” των ανθρώπων που απαρτίζουν την κοινωνία και σίγουρα δεν πιστεύω ότι είναι στη φύση του ανθρώπου να μπαίνει σε καλούπια. Αυτό θα ήταν τουλάχιστον τρομακτικό, όσο τέλειο κι αν είναι το καλούπι…
Σε ποιό μουσικό είδος θα κατατάσσατε τους Πλαστελίνη; Μιλήστε μας για τη μουσική σας.
Ξένια Γαργάλη: Ακριβώς επειδή δεν κατατάσσουμε τη μουσική μας σε ένα και μόνο είδος, διαλέξαμε να ονομάσουμε αυτο το πρότζεκτ “Πλαστελίνη”, αφού ακούγοντας τον πρώτο ομώνυμο δίσκο θα διακρίνει κανείς επιρροές από τη jazz μουσικη, funk παιξίματα, reggae στοιχεία, nu soul συνθέσεις, big band ύφους ενορχηστρώσεις αλλά και smooth μπαλάντες… και φυσικά όποιος μας αναζητήσει στην πορεία και ακούσει αυτά που ετοιμάζουμε αυτό τον καιρό θα δει ότι δεν περιοριζόμαστε μόνο στα παραπάνω. Τα νέα μας τραγούδια έχουν latin επιρροές, κινούνται σε ρυθμούς tango, αλλά και swing και φλερτάρουν με την παράδοση. Ένα πολύχρωμο μουσικό μωσαϊκό που παντρεύει τα μουσικά μας γούστα και τις επιρροές μας.
Ποιές μουσικές σάς έχουν επηρεάσει και ποιος ή τι άλλο έχει εξασκήσει σημαντική επίδραση στη σύνθεση αυτού του παζλ;
Ξένια Γαργάλη: Η γενιά μας είχε την τύχη και την ατυχία ταυτόχρονα, να μην μείνει στα πενήντα βινύλια που μπορεί να υπήρχαν στο σπίτι ή στο ραδιόφωνο, γιατί ξανοίχτηκε μπροστά στα μάτια και τα αυτιά της ο μουσικός ωκεανός του διαδικύου. Συνεπώς, τα ερεθίσματα είναι πολλά και διαφορετικά και είναι εκείνα που περιλαμβάνουμε κι εμείς στα τραγούδια μας. Από τις μεγάλες κύριες της Jazz, Nina Simone, Billie Holiday μέχρι τους δικούς μας ρεμπέτες, από τους Souljazz Orchestra μέχρι το Θανάση Παπακωνσταντίνου και από το Χατζιδάκι μέχρι τον Jamiroquai.
Ποια είναι η μεγαλύτερη κατάκτηση που έχετε πετύχει ως “Πλαστελίνη”;
Ξένια Γαργάλη: Η μεγαλύτερη κατάκτηση είναι σίγουρα ότι αυτός ο δίσκος που αποτελεί μια καλλιτεχνική κατάθεση, κυκλοφορεί αυτή τη στιγμή εκεί έξω διαθέσιμος στον καθένα, είτε στη φυσική του μορφή από τα δισκοπωλεία, είτε ηλεκτρονικά μέσω iTunes και Spotify, είτε για μια απλή ακρόαση από το YouTube και το Soundcloud. Είναι το πρώτο κομμάτι από ένα παζλ, που θα συμπληρώνεται διαρκώς…
Γνωρίζω πως σε πολλά από κομμάτια σας, έχετε γράψει οι ίδιοι τη μουσική και τους στίχους. Τι θα μπορούσατε να ορίσετε ως πηγή εμπνευσής σας;
Ξένια Γαργάλη: Δεν νομίζω οτι μπορεί κανείς να ορίσει την πηγή της έμπνευσης. Έμπνευση μπορεί να είναι μια παραλία, ένας έρωτας, μια καλοκαιρινή βόλτα, αλλά και ο πεινασμένος άστεγος πάνω στους εξαερισμούς του Μετρό. Την έμπνευση μπορεί να την προκαλείς και να μην έρχεται και ξαφνικά να κάνει την εμφάνιση της εκεί που δεν το περιμένεις. Δεν υπάρχει λοιπόν συνταγή, ούτε και συγκεκριμένη πηγή.
Ποιο τραγούδι από τον προσωπικό σας δίσκο είναι αυτό που σας εκφράζει περισσότερο αυτή την περίοδο;
Ξένια Γαργάλη: Η “Παράκρουση”, που είναι ένα κοινωνικό τραγουδι, νομίζω ότι αντικατοπτρίζει την παράνοια των ημερών, τις τραγελαφικές αντιθέσεις και την ειρωνεία της κοινωνικοπολιτικής κατάστασης που βιώνουμε.
Θέλω να σταθώ στο τραγούδι σας “Όλα όσα θέλω είναι εδώ”. Μου έρχεται στο μυαλό η φράση του Σαίξπυρ από το έργο του “Ρωμαίος και Ιουλιέττα” που αναφέρει χαρακτηριστικά ‘..επιθυμώ αυτο που έχω και τιποτα άλλο’. Θα ήθελα να σας ακούσω να μου μιλάτε γι αυτό.
Ξένια Γαργάλη: Το “όλα” και το “εδώ” και το πως αυτά ορίζονται ειναι έννοιες πολυ σχετικές. Εμείς δημιουργούμε τις ανάγκες και τα θέλω μας και το “όλα” πολλές φορές μπορεί απλά να σημαίνει ένα αγαπημένο πρόσωπο και το “εδώ” μπορεί να είναι η αγκαλιά, η καρδιά, το μυαλό μας ή ενα μικρό στενάκι στο κέντρο της πόλης. Είναι ευτυχής, κατά τη γνώμη μου, αυτός που μπορεί να αρκεστεί σε αυτό που έχει και να το απολαύσει, αντί να αναλώνεται στο αέναο κυνήγι μιας ψεύτικης πλαστικής ευτυχίας που του επιβάλλεται από τα μέσα και τις διαφημιστικές.
Tι να περιμένουμε από εσάς στο άμεσο μέλλον;
Ξένια Γαργάλη: Στο επόμενο διάστημα θα κυκλοφορήσουν στα iTunes και Spotify τέσσερα από τα κομμάτια του δίσκου “Πλαστελινη” στην ξενόγλωσση εκδοχή τους με αγγλικούς στίχους. Ετοιμάζουμε παράλληλα τον επόμενο δίσκο σε μουσικες του Περικλή Μπισκίνη και δικές μου, που θα περιλαμβάνει και το κομμάτι “Στης αγάπης τις ζαριές” που διακρίθηκε στον παγκόσμιο διαγωνισμό του αμερικανικού “Balcony TV”, δύο videoclip για τον πρώτο δίσκο και πολλές και διαφορετικές ζωντανές εμφανίσεις μέσα στο επόμενο διάστημα.
Κλείνοντας θα ήθελα να στείλετε ένα μήνυμα προς τους αναγνώστες του Animartists.
Ξένια Γαργάλη: Να βρίσκουν αφορμές να χαμογελούν, να είναι δημιουργικοί, να έχουν τα μάτια και τα αυτιά τους ανοιχτά και να ακολουθούν τα όνειρα και την καρδιά τους!!
Σας ευχαριστώ θερμά για το χρόνο σας!!
Για περισσότερες πληροφορίες και λεπτομέρειες για τις ζωντανές εμφανίσεις και τα νέα των “Πλαστελίνη” μπορείτε να επισκεφτείτε τις σελίδες:
https://www.facebook.com/Plastelinimusic
https://www.facebook.com/XeniaGargaliOfficial
Για να ταξιδέψετε με τη μουσική των “Πλαστελίνη”, μπορείτε να επισκεφτείτε τις σελίδες:
https://open.spotify.com/album/48pJwfOTZSLeBfdesH6EW8/1v7eS7ZZ1BuI3Fy8GGDsNG
https://www.youtube.com/user/plastelinimusic