Συνέντευξη: Ειρήνη Ζούμπου


Αν θα έπρεπε κανείς να αποτιμήσει την τελευταία πενταετία, σίγουρα θα αναφερόταν σε αυτή με όρους «κοινωνικού αποκλεισμού», «ανθρωπιστικής κρίσης», «εξαθλίωσης» και «απόγνωσης». Όλοι αυτοί οι όροι αποτυπώνουν, με την πρέπουσα ειλικρίνεια, την κατάσταση στην οποία περιήλθε ένας μεγάλος αριθμός συνανθρώπων μας. Μέσα σε όλα αυτά, όμως, και κόντρα στις δυσκολίες των καιρών, γεννήθηκε μια πρωτοβουλία με στόχο την παροχή βοήθειας σε αστέγους και άλλες ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, η οποία υλοποιήθηκε μέσα από τη δημιουργία του περιοδικού δρόμου «σχεδία».

Η «Σχεδία» είναι το μοναδικό ελληνικό περιοδικό δρόμου και μέλος του Διεθνούς Δικτύου Εφημερίδων Δρόμου (International Network of Street Papers-INSP). Πωλείται αποκλειστικά και μόνο στους δρόμους της πόλης από διαπιστευμένους πωλητές. Οι πωλητές προέρχονται από ευάλωτες κοινωνικά πληθυσμιακές ομάδες: άστεγοι, άνεργοι και γενικώς άνθρωποι που αποδεδειγμένα ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας. Από την τιμή πώλησης του περιοδικού (3,00 ευρώ), το 50% (δηλαδή το 1,50 ευρώ) πηγαίνει απευθείας στον ίδιο τον πωλητή. Αποτελεί μια ξεχωριστή ευκαιρία να εξασφαλίσουν ένα ελάχιστο, αξιοπρεπές εισόδημα, αλλά και μέσο απεγκλωβισμού από το φαύλο κύκλο της κοινωνικής απομόνωσης και του αποκλεισμού.

Έμαθα για το περιοδικό «Σχεδία» λίγους μήνες πριν από φίλους, οι οποίοι είχαν αγοράσει κάποιο τεύχος και είχαν ενημερωθεί για την ιδιαίτερη αυτή πρωτοβουλία. Ομολογώ ότι η κίνηση αυτή του περιοδικού με συγκίνησε (και δεν είναι καθόλου υπερβολικό αυτό), καθώς, μέσα σε καιρούς κρίσης και στασιμότητας, φάνηκε ότι η δημιουργικότητα και το ενδιαφέρον για τον «άλλο» μπορεί να οδηγήσει σε πολύ ουσιαστικά αποτελέσματα. Για το λόγο αυτό θέλησα να μάθω περισσότερα για τη συγκεκριμένη δράση και τι καλύτερο από το να σου τα πει κάποιος άμεσα εμπλεκόμενος, δηλαδή ένας πωλητής του περιοδικού. Συνάντησα, λοιπόν, τον Αποστόλη στα γραφεία του περιοδικού στη Θεσσαλονίκη και είχαμε μια σύντομη, αλλά ταυτόχρονα πολύ όμορφη συζήτηση.


Πόσο καιρό εργάζεστε ως πωλητής και πώς σας βοήθησε το περιοδικό;

Α.: Δεν έβρισκα δουλειά για αρκετούς μήνες. Απευθύνθηκα στην κοινωνική οργάνωση «Άρσις» και εκεί μου είπαν για το περιοδικό. Για 1,5 χρόνο δεν είχα εισόδημα…. Εργάζομαι ως πωλητής στο περιοδικό εδώ και 3 μήνες. Το περιοδικό με βοήθησε και οικονομικά και ηθικά. Οικονομικά γιατί έχεις κάποιο εισόδημα, ηθικά γιατί γίνεσαι καλύτερος άνθρωπος. Επιπλέον, παίρνεις μεγάλη ευχαρίστηση όταν τα καταφέρνεις.

Πάνω σε ποιες αξίες βασίζεται η όλη προσπάθεια;

Α.: Στις αξίες της αξιοπρέπειας, της αλληλεγγύης και της αγάπης. Όποιος έρχεται εδώ τον αγκαλιάζει το περιοδικό, όποιος και αν είναι αυτός.

Ποια είναι η στάση του κόσμου όλο αυτό το διάστημα;

Α.: Η αγάπη του κόσμου και η αποδοχή ήταν μεγάλη. Βέβαια, υπάρχουν και αυτοί που είναι αδιάφοροι…υπάρχουν κι αυτοί.

Τι σημαίνει για εσάς η έννοια αλληλεγγύη; Πιστεύετε ότι μέσα από την συμμετοχή σας στο περιοδικό την εισπράττετε;

Α.: Η αλληλεγγύη πρέπει να είναι όχι τυποποιημένη, όχι υποκριτική, ούτε επιλεκτική. Πρέπει να το κάνεις γιατί το νιώθεις, το αισθάνεσαι από μέσα σου. Και αυτό το κάνουν οι περισσότεροι εδώ μέσα (εννοεί το περιοδικό). Το εισπράττω και από τους πολίτες. Υπάρχουν, βέβαια, και οι αδιάφοροι όπως είπα και προηγουμένως.

Δηλαδή, σας υποστηρίζουν οι πολίτες;

Α.: Ναι, βέβαια. Σε πολύ μεγάλο βαθμό!

Πώς βλέπεται το μέλλον δεδομένων και των συνθηκών;

Α.: Δυσοίωνα…όχι δεν θα το πω. Αισιόδοξος είμαι. Πιστεύω θα πάνε καλύτερα τα πράγματα. Το θέμα είναι να πολεμάς. Προσπαθείς να επιβιώσεις, όποια προβλήματα κι αν έχεις (αναφέρει ενδεικτικά τα οικονομικά προβλήματα και τα προβλήματα υγείας), για όσο αντέξεις.

Τέλος, αυτό που ο ίδιος θα ήθελε να εκφράσει μέσα από αυτή τη συνομιλία μας είναι η επιθυμία του «να υπήρχε αλληλεγγύη, δηλαδή να εκφράζεται και από άλλους οργανισμούς. Δεν είναι μόνο να πάρεις μια σακούλα φαγητό ή να δώσεις ένα περιοδικό. Να σου πούνε μια κουβέντα, να κοιτάξουν δίπλα τους». Και συμπληρώνει: «Πρέπει να υπάρξουν πιο πολλές δράσεις και οργανώσεις που να προσφέρουν».

Φεύγοντας σκεφτόμουν ξανά και ξανά τα λόγια του Αποστόλη και θυμήθηκα μια φράση του Christopher Hitchens: «Η αλληλεγγύη είναι μια στάση αντίστασης, υποθέτω, ή τουλάχιστον έτσι θα έπρεπε να είναι». Ίσως, όμως να μην είναι αυτό ή μόνο αυτό. ΄Ισως να είναι κάτι παραπάνω. Ίσως να είναι απλά ανθρώπινο. Και αυτό είναι που μου έμεινε πιο έντονα από αυτή τη συνάντηση μου με τον Αποστόλη.


Για περισσότερες πληροφορίες

Site: http://www.shedia.gr/

Facebook: Shedia

Σημείωση: Το περιοδικό «σχεδία» έχει ανάγκη από εθελοντές. Αν κάποιος ενδιαφέρεται να εργαστεί εθελοντικά ας επικοινωνήσει στα εξής τηλέφωνα:

για Αθήνα: 213 023 1220
για Θεσσαλονίκη: 231 301 3605