Μένη ΚουτσοσίμουΆρθρο: Μένη Κουτσοσίμου
Ψυχολόγος – Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας
Η μη συμβατότητα είναι αρκετά επίκαιρη στην εποχή μας… όχι, δεν μιλώ για συσκευές, αλλά για συσκευασίες ανθρώπινες.
Επιχειρώντας να κλειδώσω τις φράσεις φίλων και γνωστών που μου αποκαλύπτουν το πώς νιώθουν τον τελευταίο καιρό, συμβιβάζοντας την αδυναμία τους με το ό,τι συμβαίνει στη ζωή τους, ακούω την επιθυμία τους πίσω από τη δήλωση:
- Αν μ’ έπαιρνε, θα ήθελα να σπουδάσω αλλά δεν βγαίνω οικονομικά.
- Θέλω έναν πατέρα για το παιδί μου, σύντροφο για μένα… κουράστηκα να την παλεύω μόνη μου, παρόλο που ήταν επιλογή μου, αλλά δεν υπάρχουν άνθρωποι σου λέω.
- Μου λείπει το να έχω το χώρο μου και να μπορώ να απομονώνομαι όταν το θέλω, χωρίς να δίνω λογαριασμό, αλλά δεν γίνεται.
- Κουράστηκα να πληρώνω τα σπασμένα των άλλων, αλλά απ’ ό,τι φαίνεται σ’ αυτή τη ζωή, αυτός ο ρόλος μου έχει ανατεθεί.
… και η λίστα έχει πολλές σειρές ανά κατηγορία: σχέσεις, επαγγελματικά, οικογενειακά και πάει λέγοντας.
Αν σε ρωτούσα λοιπόν, τι πιστεύεις ότι είναι προτιμότερο;
Να χωράς στην επιθυμία σου ή να περισσεύεις στην επιθυμία του Άλλου, τι θα μου απαντούσες;
Να σου το ξαναπώ;
Θα προτιμούσες να γνωρίζεις ότι οι επιθυμίες σου ξεκινούν από εσένα και καταλήγουν σ’ εσένα ή θα σε βόλευε να ακούσεις ότι αγόρασες επιθυμία σε λάθος νούμερο (;)
Εξ’ ου και φταίει πάντα ο άλλος όταν συμβαίνει το παραμικρό στη βολεμένη σου ζωή…
Λοιπόν, έχουμε και λέμε:
Στην 1η περίπτωση, τα δεδομένα, η θεωρία και η εμπειρία συγκλίνουν στο γεγονός ότι στη ζωή δεν μπορούμε να έχουμε όσα διακαώς επιθυμούμε, στη μορφή που τα ονειρευόμαστε, ό,τι κι αν σημαίνει αυτό, από υλικά αγαθά, σχέσεις, αξιώσεις, θέσεις, αρχές και λοιπά. Το πόρισμα δεν σχετίζεται μόνο με το πώς μπαίνουν οι στόχοι και πώς ορίζονται οι προσδοκίες, αλλά πρωτίστως με τις συγκυρίες και το timing. Οι επιλογές που σου προσφέρονται εδώ είναι είτε να μείνεις προσηλωμένος στο στόχο σου και να το παλεύεις με πάθος και επιμονή, μέχρι να τα καταφέρεις, είτε να «παράγεις» εναλλακτικές για να παραμείνεις στο δρόμο της επιθυμίας σου – η συζήτηση που χωρά εδώ, δεν είναι της ώρας, θέλω όμως να σου ξεκαθαρίσω, ότι όταν νιώθεις πως κάτι είναι καλό για σένα, οφείλεις να γνωρίζεις τα όριά σου και να προσεγγίζεις το στόχο σου με σεβασμό και συνέπεια, ακόμη κι όταν η διαδρομή σου δεν σε διευκολύνει.
Στη 2η περίπτωση, τα δεδομένα προκαλούν ανοιχτά τα όριά σου κι εσύ εθελοτυφλείς. Να σου θυμίσω ότι όταν ήσουν μικρός/η, δοκίμαζες να περπατήσεις στα παπούτσια των μεγάλων… όλοι μας έχουμε φάει τα μούτρα μας κάνοντας ανάλογα υπερμεγέθη βήματα.
Είναι άλλο όμως να σου ταιριάζει η όποια επιλογή κι άλλο να περισσεύεις.
Το να προσαρμοστείς, σημαίνει να χωρέσεις στην επιθυμία του Άλλου, στο πρόγραμμά του, στο χώρο του, στη ντουλάπα του, στη ζωή του, να αλλοιώσεις το σχήμα σου ενδεχομένως κι αυτό είναι κάτι που διαφέρει από το να μην έχεις ρόλο σε όλο το τοπίο που υποθετικά σε φιλοξενεί…
Να χωράς λοιπόν ή να περισσεύεις;
Θα περιμένω να μου απαντήσεις με τον τρόπο σου… ξέρεις εσύ…
Προτεινόμενη βιβλιογραφία
Bensaid C. (1994). Αγάπησε τον εαυτό σου, η ζωή θα σε αγαπήσει. Σειρά, Ψυχολογία. Νέα Σύνορα, Εκδόσεις Λιβάνη.