Άρθρο: Μένη Κουτσοσίμου
Ψυχολόγος – Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας
ΜΔΕ στην Κοινωνική Ψυχιατρική-Παιδοψυχιατρική
Διδάκτωρ Ιατρικής Σχολής Παν/μίου Ιωαννίνων
Μεταδιδάκτωρ Ιατρικής Παν/μίου Ιωαννίνων στην Ποιότητα Υπηρεσιών


Holy guacamole!

Το Avocado είναι φρούτο-λαχανικό και για όσους δεν το γνωρίζουν και δεν το έχουν γευτεί, δεν χάνουν και πολλά. Προσωπικά δεν μου αρέσει γευστικά, έχει όμως ιδιαίτερη σημειολογία στη φύση. Ο βασικός λόγος είναι ότι πριν το φας, δεν ξέρεις τι να περιμένεις, όπως είναι εξίσου εύκολο να αποτύχεις στην έγκαιρη κατανάλωσή του.

Για παράδειγμα, με μία μπανάνα, μπορείς να γνωρίζεις το timing κατανάλωσής της, καθώς είσαι ενήμερος για τι συμβαίνει στο εσωτερικό της, χάρη στις αλλαγές που επιτελούνται ως διαδικασία ωρίμανσης στο φλοιό της, με απλά λόγια, από πράσινη, γίνεται κίτρινη και στη συνέχεια ωριμάζει, μαυρίζοντας.

Δεν συμβαίνει όμως το ίδιο με ένα avocado, όπου η όλη διαδικασία ωρίμανσης εξαντλείται στο ίδιο χρώμα: πολύ πράσινο, προς το πράσινο, πράσινο του στρατού… Νομίζω ότι είναι ακόμη πράσινο, αλλά μπορεί να είναι και καφέ, κι αυτό σημαίνει ότι είναι έτοιμο για φάγωμα;

Ρωτείστε όποιον θέλετε που είχε αυτή την εμπειρία να περιμένει μία ολόκληρη εβδομάδα για ένα avocado για να το ανοίξει και να φτιάξει guacamole, γνωρίζει την έκπληξη που γίνεται αντιληπτή μόλις αντιλαμβάνεται ότι την πάτησε.

Κάπως έτσι λοιπόν συμβαίνει με το άρρεν φύλο κάτω των 30.

Πάρτε για παράδειγμα ένα φίλο σας γύρω στα 20. Ας τον ονομάσουμε Γιάννη τιμητικά, όπως είναι ένας φοιτητής μου που γνωρίζω λίγο πιο προσωπικά. Ο Γιάννης είναι 25 ετών, ελκυστικός, και αρκετά ευσυνείδητος. Γνωρίζει τα όριά του, τα δυνατά και τα αδύνατα σημεία του, καθώς επίσης και τα πραγματικά γεγονότα της ζωής του. Είναι αρκετά γυμνασμένος, έχει μπόλικη αυτοπεποίθηση, και πιστεύει στον εαυτό του εκτιμώντας ότι δεν είναι η κατάλληλη ώρα για να μπει σε σχέση. Φλερτάρει αλύπητα, παίζει στο σπορ του έρωτα, ενώ οι θηλυκές του τον χαρακτηρίζουν ως serial killer (κατά συρροή δολοφόνο), περιμένοντας ωστόσο να χτυπήσει το τηλέφωνό τους, στην προοπτική να έχουν την ευκαιρία να είναι η τελική του επιλογή. Στο παιχνίδι αυτό αναρωτιούνται τι έχουν κάνει ή πει λάθος, εάν φταίει το στυλ τους ή το χρώμα μαλλιών τους ή αν έφταιγε το ότι παρήγγειλαν burger αντί σαλάτας. Αλλά ο Γιάννης δεν είναι έτοιμος ακόμη και δεν είναι κάτι για το οποίο ευθύνονται εκείνες αλλά εκείνος.

Στην ηλικία των 26 δεν είναι ακόμη έτοιμος.

Στην ηλικία των 27 δεν είναι ακόμη έτοιμος.

Στα 28; Με τίποτα.

Και μετά φτάνουν τα 29 και μία ημέρα από το πουθενά, ο Γιάννης μας και κάθε Γιάννης γνωρίζει μία κοπέλα. Ενδέχεται να μην είναι ούτε ιδιαίτερη, ούτε η πιο όμορφη, ούτε η πιο έξυπνη που έχει περάσει από τη μέχρι τώρα σύντομη ζωή του.

Επειδή όμως ο Γιάννης είναι σαν το avocado, αποφάσισε ότι τη συγκεκριμένη στιγμή είναι ΕΤΟΙΜΟΣ και είναι εκείνη η ΕΚΛΕΚΤΗ.

Αν ωστόσο η κοπέλα δεν είναι έτοιμη την ίδια ακριβώς στιγμή – τα κορίτσια παρόλο που ακολουθούν ένα παρόμοιο μοτίβο –  θα τολμούσα να πω ότι παρά τη φαλλική φύση του φρούτου, οι γυναίκες είναι λίγο πολύ όπως η μπανάνα.

Αντί επιλόγου

Τα δύο φύλα είναι σίγουρα διαφορετικά αλλά και συμβατά. Κατανοώντας τις διαφορές στον τρόπο σκέψης και έκφρασης μεταξύ ανδρών και γυναικών μπορούμε να αντιμετωπίσουμε με επιείκεια και σεβασμό το αντίθετο φύλο. Η κατανόηση αυξάνει την αυτοπεποίθηση και την αξιοπρέπειά μας, εμπνέει εμπιστοσύνη και υπευθυνότητα, ακόμη και στην προβληματική του timing.


Προτεινόμενη βιβλιογραφία

Gray J. (2005). Άντρες από τον Άρη, γυναίκες από την Αφροδίτη. Εκδόσεις Φυτράκη.