Άρθρο: Βαγγέλης Κατσαμπούρης MBPsS
PhD Health Psychology researcher
Honorary assistant clinical psychologist

Επιμέλεια: Βασίλης Μακρυδήμας
Υπ. Διδ. Νεολληνικής Φιλολογίας


Χαμογέλα, επειδή σου πάει. Σου ταιριάζει και κάνεις τους άλλους να σε κοιτούν περίεργα. Στο έχουν ξαναπεί. Στο λέω κι εγώ, και με σιγουριά σου εκμυστηρεύομαι ότι θα το ξανακούσεις. Από εκεί πηγάζει η δύναμή σου. Εκπέμπεις μία ψυχική γαλήνη, εγκεφαλική ηρεμία, εσωτερική ομορφιά κι επικοινωνείς αλλιώς όταν χαμογελάς. Πίσω από αυτό κρύβεις τους φόβους και τις αδυναμίες σου. Με αυτό δίνεις δύναμη και ελπίδα στους φίλους σου.

Χαμογέλα, γιατί γίνεσαι πιο όμορφος άνθρωπος. Λάμπει το πρόσωπο σου. Δε λέω, ωραίοι οι καλοσχηματισμένοι κοιλιακοί και τα μπράτσα, τα ακριβά ρούχα και τα προϊόντα περιποίησης, αλλά όλα αυτά θα χαθούν κάποια στιγμή. Ενώ το χαμόγελο θα είναι πάντοτε εκεί να σε ακολουθεί και να σημαδεύει την αύρα σου. Να σε θυμίζει.

Έτσι κι εγώ θυμάμαι το λόγο που επέλεξα να είμαι μαζί σου. Αυτό το μειδίαμα είναι ζεστό, τρυφερό και είναι πάντα εκεί, πάνω σου. Είναι πάντα εδώ μαζί μου. Εξάλλου, σε αυτό καρφώθηκε το βλέμμα μου, όταν σε πρωτοείδα, αυτό καψουρεύτηκα, αυτό ερωτεύτηκα. Αυτό θέλω να βλέπω όταν ξυπνάω μαζί σου. Αδημονώ να μου λες καλημέρα και να μου χαμογελάς. Έτσι παίρνω δύναμη για να ανταπεξέλθω σε ακόμη μία δύσκολη μέρα, γεμάτη από ρουτίνα. Ξέρεις γιατί; Επειδή προσμένω με ανυπομονησία το επόμενο πρωϊνό σου χαμόγελο. Επειδή χαμογελάς στις δύσκολες, στις εύκολες, στις παράξενες και περίεργες, στις ακατόρθωτες, στις αστείες, στις χαζές κι ανέμελες, στις τρυφερές, στις πάρα πολύ προσωπικές μας στιγμές. Και αυτό μου αρέσει!

Πώς θα το στερηθώ τώρα που φεύγεις μακριά! Αλλά θα σου χαμογελάω κι εγώ επειδή ξέρω τι κρύβεται πίσω από εκείνο το χαμόγελο σου. Ακόμα και στον αποχαιρετισμό, ακόμα και τότε, θα μου ξαναχαμογελάσεις για να μη δείξεις όλο αυτό το καζάνι που βράζει μέσα σου. Επειδή ξέρεις ότι αδυνατώ να σε βλέπω να φεύγεις. Η σκέψη της απουσίας σου με καταρρακώνει. Θα προσπαθήσω, να το ξέρεις, δεν το υπόσχομαι, αλλά θα πασχίσω να σου χαμογελάσω κι εγώ, επειδή δε θέλω να σου διπλασιάσω το ψυχικό φορτίο της στιγμής. Θα κρύψω τα πικρά δάκρυα του αποχαιρετισμού πίσω από μία ζεστή αγκαλιά. Να την έχεις μέσα στην ψυχή σου τα κρύα βράδια που δε θα σε παίρνει ο ύπνος. Και τότε πάλι, ξέρω ότι θα χαμογελάς. Πώς το κάνεις; Πες μου μόνο αυτό. Εγώ γιατί δε μπορώ;

Φοβάμαι να σκεφτώ πως θα χτυπάει το ξυπνητήρι για να πάω στη δουλειά και δε θα είσαι εκεί να μου λες: «Πέντε λεπτάκια ακόμα»· να με παίρνεις αγκαλιά, να με φιλάς στο λαιμό, κι όταν θα γυρνάω να σε φιλήσω στα χείλη να μου χαμογελάς και να με καλημερίζεις. Δε θα είσαι εκεί, και ήδη με τρομάζει το πόσο πολύ θα μου λείπεις. Ξέρω για ποιο λόγο φεύγεις, αλλά δεν ξέρω πότε θα επιστρέψεις. Εγώ, ωστόσο, αδυνατώ να σε ακολουθήσω. Αφήνεις πίσω οικογένεια, φίλους, εμένα, για να κυνηγήσεις το όνειρο σου. Δε μπορώ να σε κατηγορήσω. Σε θαυμάζω και σε συγχαίρω. Διότι ξέρω πως, όποτε χρειαστώ τη βοήθεια σου, θα είσαι εκεί για μένα, ακόμα κι αν δεν είμαστε μαζί. Θα το παλέψω, όμως. Κι αν δεν τα καταφέρω, θα προχωρήσω, αλλά στο διάβα του χρόνου θα παραμείνεις η πιο γλυκειά ανάμνηση μέσα στην καρδιά μου.

Μη σου κλέψει κανείς αυτό το χαμόγελο εκεί μακριά! Και να τους μάθεις κι αυτούς να χαμογελούν. Να νιώσουν τη ζεστασιά του. Να σε κοιτούν και να παραξενεύονται μέχρι να το κάνουν δικό τους, μέχρι να γίνουν ένα με αυτό. Και κάτι τελευταίο… να χαμογελάς! Γιατί σου πάει και σε ομορφαίνει! Μην αφήσεις τίποτε και κανέναν να σβήσει αυτό το χαμόγελο από τα χείλη σου!

Εις το επανιδείν, αγάπη μου!

Καλή μας αντάμωση…

Υ.Γ. Κάποτε σε πείραζα για ένα τραγούδι με το οποίο είχες κολλήσει. Τώρα κατάλαβα γιατί ένας συγκεκριμένος στίχος σου άρεσε πολύ. Στον αφιερώνω λοιπόν:

«… όπως έχεις φύγει, θέλω να ‘ρθεις…».

(Λόγια βαθιά χαραγμένα στην ψυχή. Καλοκαίρι ’12.)


Προτεινόμενη βιβλιογραφία

Jarman, D. 2000. Smiling in slow motion. Random House.

Kraut, R. E. & Johnston, R. E. 1979. Social and emotional messages of smiling: An ethological approach. Journal of personality and social psychology, 37 (9), 1539.

Mehu, M. – Little, A. C. & Dunbar, R. I. 2008. Sex differences in the effect of smiling on social judgments: An evolutionary approach. Journal of Social, Evolutionary and Cultural Psychology, 2 (3), 103.