Θοδωρής Κούκιας Άρθρο: Θοδωρής Κούκιας
Εκπαιδευτικός – Συγγραφέας
Έχεις δει εκείνη την ταινία στην οποία ο Tom Hanks μετατρέπει ένα αεροδρόμιο σε προσωρινό του σπίτι; “The Terminal” θαρρώ λεγότανε. Ε, κάπως έτσι θα νιώσεις και εσύ αν βρεθείς στο αεροδρόμιο της Σιγκαπούρης, το περιβόητο Changi. Διότι το νούμερο ένα αεροδρόμιο του κόσμου παίρνει πολύ σοβαρά την υπόθεση φιλοξενία. Βασικά την αναγάγει σε ένα άλλο επίπεδο που εφάμιλλό του δεν έχω συναντήσει όχι σε αεροδρόμιο αλλά ούτε σε ξενοδοχεία Ά κατηγορίας.
Εξηγούμαι. Η όλη φάση «Πασάς στα Γιάννενα» ξεκινάει με το που θα απογειωθεί το αεροπλάνο των Singapore airlines. Λίγα μόλις λεπτά μετά την απογείωση αρχίζει να ξεπροβάλει ένα τσούρμο από χαμογελαστά κορίτσια, ντυμένες λες και έχουν δραπετεύσει μόλις από κάποια παραδοσιακή βουδιστική τελετή. Αφού σου προσφέρουν πολάκις ζεστή πετσετούλα για να απολυμάνεις τα χέρια σου, σου ζητάνε να διαλέξεις τι θα φας και τι θα πιεις. Όχι, δεν πρόκειται για τα γνωστά σαντουιτσάκια, αλλά για ένα πλήρες μενού international εστιατορίου, το οποίο μέσα σε ένα δεκάωρο ταξίδι συμπυκνώνει όλα τα γεύματα της ημέρας: πρωινό, μεσημεριανό και βραδινό. Ως Έλληνας της κρίσης, βλέποντας την ποικιλία με τα εξωτικά cocktail φρόντισα να ρωτήσω “are these free?” Στο θετικό νεύμα της αεροσυνοδού ξετίναξα τρία Singapore sling στη σειρά –το δημοφιλέστερο cocktail της εταιρείας– με αποτέλεσμα να χάσω το τελευταίο μου γεύμα.
Όταν προσγειωθείς στο Changi να εύχεσαι η πτήση σου να είναι transit. Διότι για τους επιβάτες που περιμένουν την επόμενη πτήση τους και έχουν κάποιες ώρες να «σκοτώσουν» στο αεροδρόμιο, έχει διαμορφωθεί ένα πρόγραμμα που θυμίζει περισσότερο βόλτα στη Disneyland παρά αναμονή σε τερματικό. Καταρχήν με το καλημέρα σου προσφέρουν vouchers των 40 δολαρίων (περίπου 26 ευρώ) τα οποία μπορείς να ξοδέψεις σε όποιο από τα καταστήματα του αεροδρομίου επιθυμείς. Έτσι απλά λες και στα χρωστούσαν. Έπειτα παίρνεις έναν χάρτη του αεροδρομίου και διαλέγεις που θα περιηγηθείς. Εξωτικοί κήποι με σπάνιες πεταλούδες, λιμνούλες με χρωματιστά ψάρια, σιντριβάνια περικυκλωμένα από τεράστια δέντρα και πολύχρωμες ορχιδέες –το λουλούδι έμβλημα της Σιγκαπούρης και κάθε ελληνικού γάμου-, παρτέρια με γιγάντια ηλιοτρόπια, δωρεάν μηχανήματα για μασάζ, δωρεάν προβολές σε κινηματογραφική αίθουσα, πεντακάθαρες ντουζιέρες, όλα εκεί, εντός αεροδρομίου, στη διάθεση του ταξιδιώτη ανά πάσα στιγμή.
Και εκεί που νομίζεις ότι δεν θα προλάβεις να δεις όλα τα αξιοθέατα του τερματικού σταθμού, έρχεται το δωρεάν tour στην πόλη και νιώθεις ότι όλα τα υπόλοιπα είναι περιττά. Ναι, καλά διάβασες. Μια δωρεάν, δίωρη ξενάγηση στην πόλη με ξεναγό και λεωφορείο του αεροδρομίου έρχεται να επιβεβαιώσει τον λόγο για τον οποίο το Changi είναι το νούμερο ένα αεροδρόμιο στον κόσμο στις προτιμήσεις των ταξιδιωτών. Αν πετύχεις καλό καιρό –το θερμόμετρο είναι κολλημένο τους 20 βαθμούς καθόλη τη διάρκεια του χρόνου-, οι υπεύθυνοι θα σου επιτρέψουν να κατέβεις και να θαυμάσεις από κοντά κάποια από τα αξιοθέατα της πόλης. Αν πάλι πετύχεις βροχή, θα αρκεστείς να απαθανατίσεις τα τουριστικά σημεία από το λεωφορείο γιατί φοβούνται μη τους γλιστρήσεις και πληρώνουν κερατιάτικα –που όσο να πεις έχουν ήδη χρεωθεί το κατιτίς τους–. Στη δίωρη αυτή βόλτα θα σου μιλήσουν για το οικονομικό θαύμα της Σιγκαπούρης –ναι, η ανεργία είναι λέξη ψιλοάγνωστη εκεί– θα εξάρουν την εμμονή τους με τη δημόσια καθαριότητα, θα επαινέσουν το κράτος που πουλάει σπίτια σε όλους τους πολίτες και κρατάει τα χρήματα από το μισθό τους –ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων, το τρίτο Singapore sling ευνοεί τις παρανοήσεις– και θα αναφερθούν στα σημαντικότερα αξιοθέατά τους.
Αν δεις ένα τεράστιο πλοίο, προσγειωμένο πάνω σε τρεις ουρανοξύστες, δεν είναι μήτε από το jet lag μήτε από το Singapore sling. Είναι ένα πραγματικό θέαμα στην άκρη του Marina Bay, κατασκεύασμα του ανθρώπου και ίσως το πιο χαρακτηριστικό και πολυφωτογραφημένο σημείο της περιοχής. Το λευκό λιοντάρι, o Merlion, που ξερνάει νερό είναι επίσης σήμα κατατεθέν της πόλης απ’ όπου πήρε και το όνομά της «Σιγκαπούρη = η πόλη του λιονταριού». Στη συνέχεια της διαδρομής θα δείτε τον μεγαλύτερο τροχό του κόσμου, το Singapore Flyer, αλλά και την φουτουριστική όαση Gardens by the bay, αποτελούμενη από κάθετα πάρκα σε σχήμα σουρεαλιστικών δέντρων, πράγμα που ενδεχομένως να σας μπερδέψει λιγάκι και να νομίσετε ότι βρίσκεστε στο πλατό του Avatar και όχι σε κάποιο πάρκο. Προσωπικά με κέρδισε περισσότερο ο Sri Mariamman Temple, ο αρχαιότερος Ινδουιστικός ναός της χώρας, μια πολύχρωμη «Βαβέλ» αποτελούμενη από δεκάδες θεότητες, στρατιώτες και ιερές αγελάδες που μου θύμισε κάπως τα κάστρα που έφτιαχνα μικρός και που τα προστάτευαν λογής-λογής playmobil, σκαλωμένα σε όλα τα πιθανά σημεία.
Η Σιγκαπούρη είναι ένα νησί, μια σύγχρονη πόλη-κράτος λίγο μικρότερη από τη Χίο. Αν αναλογιστούμε ότι στην Χίο ζούνε περίπου 45.000 άτομα και στην Σιγκαπούρη το αντίστοιχο νούμερο κυμαίνεται στα 5.500.5000 άτομα, μπορούμε να καταλάβουμε για ποιο λόγο το νησί αυτό έχει επιλέξει να αναπτύσσεται προς τον ουρανό, δημιουργίας ακόμη και πάρκα σε κάθετα επίπεδα. Αυτοί είμαι μερικοί «μικροί» λόγοι, ικανοί να σε κάνουν να παρακαλάς να έχει καθυστέρηση η επόμενη πτήση, ή να «κολλήσεις» στο αεροδρόμιο για κανα διήμερο. Και άσε τον επόμενο προορισμό σου να περιμένει.