Το κακό ήταν ότι ο αριθμός των δαχτύλων ενός ανθρώπου είναι πεπερασμένος.

Κείμενο: Μανώλης Νικόλτσιος
Ασκούμενος Δικηγόρος

Ιστορίες μια σελίδας, Σελίδα 7

Έκοβε τώρα τα νύχια των ποδιών του. Με των χεριών είχε τελειώσει νωρίτερα. Ένα ένα αυτά που περίσσευαν πια τα πετούσε απ’ το παράθυρο της τουαλέτας στο φωταγωγό. Ύστερα έσκυβε και συνέχιζε με το επόμενο. Μεγάλη ηδονή να βρωμίζεις τους κοινόχρηστους της πολυκατοικίας. Το κακό ήταν ότι ο αριθμός των δαχτύλων ενός ανθρώπου είναι πεπερασμένος. Έριξε και το τελευταίο νύχι απ’ το ανοιχτό παράθυρο στο νέο του τάφο. Στο μυαλό του ήρθαν οι ομαδικοί τάφοι που κατά καιρούς άκουγε ότι στήνονταν. Ένα πονηρό χαμόγελο στο πρόσωπό του και η σκέψη της αντιπαθητικής γριάς του ισογείου, που ίσως να ‘ταν η μόνη που θα την ενοχλούσαν εν καιρώ, τον ικανοποίησαν. Θα το συνέχιζε αυτό. Είχε πάρει την απόφαση να χρησιμοποιεί το νυχοκόπτη κάθε τέταρτη μέρα, κι όχι μια στις δυο βδομάδες, όπως συνήθιζε. Πριν πεθάνει η γριά θα ‘πρεπε ήδη να τη στοιχειώνουν τα κομμένα νύχια του. Ν’ ανοίγει το δικό της παράθυρο και να ‘ναι η στοίβα αυτή  άσπρη, σαν εκείνες των οστών. Ενδείξεις, σε μορφή μισοφέγγαρου, πως κάποτε υπήρξαν ζωντανά. Να ανασταίνονται και να της διηγούνται αυτά που ‘ζησαν. Το γράσο, στο μαυρισμένο, τη μέρα που βγήκε η αλυσίδα απ’ το ποδήλατο. Τις νυχιές που μικρός έκανε παλεύοντας με τον αδερφό του και αυτές που μεγάλος πια έκανε σε ξένες πλάτες, όταν τα παιχνίδια έγιναν πιο βίαια. Θα την ‘καναν να κοκκινίζει από ντροπή τη σεμνότυφη, που κάθε Κυριακή άκουγε τη Λειτουργία στο ραδιόφωνο και λιβάνιζε την είσοδο. Τώρα τα νύχια του θα χάραζαν ονόματα εραστών του πάνω στο γερασμένο της δέρμα. Την ώρα που έτρωγε θα της σκάλιζαν τη μύτη για να την αηδιάσουν και με κάθε ευκαιρία θα ‘παιρναν χρώμα. Σκληρή υπενθύμιση της ηλικίας και των δικών της νυχιών, που πια δεν έβαφε όπως παλιά. Τα νύχια του θα ‘ταν εκεί. Θα το συνέχιζε αυτό, μέχρι η στοίβα να γεμίσει τον φωταγωγό, να πνίξει το ισόγειο της γριάς και να βγει και στην αυλή της. Να μην υπάρχει πια γι’ αυτήν καμιά οδός διαφυγής. Ήθελε να την εκδικηθεί που μια ζωή αποφάσισε να την περάσει τόσο χαμηλά. Τα νύχια του, τα νύχια γενικά θα της το θύμιζαν, ακόμα κι αργότερα. Άλλωστε, λένε πως τα μαλλιά και τα νύχια του ανθρώπου μεγαλώνουν ακόμα και μετά το θάνατό του.