Χρήστος ΓκαραβέλαςΠοίημα: Χρήστος Γκαραβέλας
Και εκείνη η φωνή μου μίλησε και πάλι
«Τι κάνεις ακόμα εδώ;
βγάλε φτερά και πέτα στον ουρανό!»
Μα εγώ στα πόδια μου αλυσίδες είχα
και κάθε φορά που προσπαθούσα
έφτανα μέχρι τον ουρανό
ίσα – ίσα για λίγο να τον γευτώ
και ύστερα πάλι χαμηλά έπεφτα,
με δύναμη μέσα στη γη.
Κι η φωνή ύστερα μου είπε
«Η αλυσίδα αυτή που στα πόδια σου έχεις
να ξέρεις δεν υπάρχει
την βλέπεις και την νιώθεις επειδή εσύ την δημιουργείς»
Ο μοναδικός εχθρός μου
ο ίδιος μου ο εαυτός και ό, τι τον απαρτίζει
με όλα τα καλά και όλα τα άσχημα.
Και μοναδική σωτηρία
και πάλι αυτός.
Τώρα το μόνο που θέλω να μάθω
πώς μπορώ να βγω νικητής
μέσα από την ήττα μου .