ΑnimartistsΆρθρο: Νικολέτα Καμινιώτη
Ήταν ένα βράδυ της Παρασκευής, το θυμάμαι σαν χθες, όταν αυτή η« Κυρία», η Κρίση Πανικού μου χτύπησε την πόρτα. Μπήκε μέσα χωρίς να με ρωτήσει και άρχισε να γίνεται απειλητικά διαχυτική. Αισθάνθηκα ότι μου κόπηκε η ανάσα, ένιωσα τα χέρια μου ιδρωμένα, τους ρυθμούς της καρδιάς μου να αυξάνονται. Κι εκείνη γινόταν όλο και πιο απειλητική. Αισθάνθηκα για μια στιγμή ότι θα πεθάνω, ότι ήμουν κάπου ψηλά και έπεφτα απότομα χαμηλά, ότι το κεφάλι μου πήγαινε να φύγει από την θέση του. Από εκείνη την ημέρα, η «Κυρία» αυτή συνέχισε να έρχεται όλο και πιο τακτικά. Κι εγώ εκεί, να αισθάνομαι αβοήθητη, να την αφήνω να κάνει ό,τι επιθυμεί, να μην αντιδρώ. Να μην μπορώ να έχω τον έλεγχο του εαυτού μου. Γι’αυτά τα λίγα τα λεπτά που ερχόταν, το σώμα μου δεν με υπάκουε, δεν κούμπωνε με εμένα.
Όσο περνούσε ο καιρός, οι επισκέψεις της αυξάνονταν μέσα στην ίδια την ημέρα. Ποιος ξέρει; Κάτι της άρεσε σε μένα. Άρχισα να μην μπορώ να βγαίνω από το σπίτι μου, να μην μπορώ να μπω στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, να μην μπορώ να πάω στη δουλειά μου, να πιστεύω πως κάτι δεν πήγαινε καλά με το σώμα μου, πώς έχω κάποια αρρώστια, να απομονώνομαι από όλους και να γίνομαι δυσλειτουργική στην καθημερινότητά μου. Η «Κυρία» αυτή είχε καταφέρει να κυριεύσει την ζωή μου.
Σκέφτηκα πως είχε έρθει η ώρα να μιλήσω, να ζητήσω βοήθεια και ακριβώς αυτό έκανα. Επισκέφτηκα κάποιον ειδικό και με προσωπική προσπάθεια και επιμονή, τα κατάφερα. Έμαθα πως οι Κρίσεις Πανικού οφείλονται σε αυξημένο άγχος και συνοδεύονται από σωματικά συμπτώματα. Όταν ερχόμαστε αντιμέτωποι με ένα αγχογόνο γεγονός, πολλές φορές αισθανόμαστε φόβο, και το μυαλό και το σώμα μας ετοιμάζονται να το διαχειριστούν. Το μυαλό σκέφτεται το χειρότερο σενάριο και το σώμα προετοιμάζεται για να το αντιμετωπίσει -η αναπνοή αυξάνεται, η καρδιά χτυπά γρηγορότερα, οι ιδρωτοποιοί αδένες ενεργοποιούνται. Τέτοια συμπτώματα συνήθως παρερμηνεύονται ως σημάδια σωματικής ασθένειας. Στη συνέχεια έμαθα, πως εμείς οι ίδιοι χρησιμοποιούμε κάποιες διαδικασίες διατήρησης που διαιωνίζουν την ύπαρξη του άγχους, καταφεύγοντας σε συμπεριφορές που μας προσφέρουν μια βραχύχρονη ανακούφιση από τα συμπτώματα αλλά στην ουσία ο φόβος και η πεποίθηση που σχετίζονται με το άγχος παραμένουν άθικτες.
Με τον καιρό, έμαθα μέσω της εξάσκησης να ηρεμώ τον εαυτό μου, να μην παρερμηνεύω τα σωματικά μου συμπτώματα και να αντιλαμβάνομαι την όποια απειλή με ορθό τρόπο. Έμαθα να είμαι πιο δυνατή, να μην αισθάνομαι άσχημα που αυτή η «Κυρία» υπήρξε στη ζωή μου και να είμαι ειλικρινής με τον εαυτό μου. Ξεκίνησα να ασχολούμαι με δραστηριότητες που δεν είχα σκεφτεί ποτέ πως θα κάνω, γνώρισα νέα άτομα και το πιο σημαντικό, έμαθα το λόγο που αυτή η «Κυρία» είχε επιλέξει να έρθει στην ζωή μου. Τώρα πλέον έχουμε παραγνωριστεί και κάθεται απέναντί μου, όχι δίπλα μου ούτε μέσα μου.
Αν κάποτε αυτή η «Κυρία» σας χτυπήσει την πόρτα, να μην διστάσετε να ζητήσετε την βοήθεια ενός ειδικού και να αναζητήσετε το λόγο που εκείνη έχει έρθει, το νόημα που αποδίδετε εσείς οι ίδιοι στην ύπαρξή της. Να θυμόσαστε πως δεν υπάρχει καμία «μαγική» θεραπεία. Θα χρειαστεί προσωπικό αγώνα, θέληση και επιμονή. Πάρτε μια βαθιά ανάσα και κλείστε το μάτι σε αυτή την «Κυρία».
Προτεινόμενη βιβλιογραφία
Westbrook D., Kennerley H., & Kirk J(2007). An Introduction to Cognitive Behaviour Therapy, Skills and Applications. SAGE Publications of London