Λευτέρης ΑνέστηςΆρθρο: Λευτέρης Ανέστης
Φοιτητής Ψυχολογίας
Επιμέλεια: Μαρία Κασσεροπούλου
Φιλόλογος
Κυνηγάμε την ευτυχία με μόχθο και σχεδόν πάντα τοποθετούμε την επίτευξή της στο αχανές μέλλον. Πιστεύουμε ότι η ευτυχία είναι μία ψυχική κατάσταση πληρότητας και απολύτως θετικών συναισθημάτων με διάρκεια. Ένα έπαθλο που πρέπει κανείς να δουλέψει σκληρά για να κερδίσει. Ποιο είναι όμως το πρόβλημα με αυτόν τον ορισμό της ευτυχίας;
Ο σύγχρονος δυτικός άνθρωπος κυνηγά την ευτυχία ακολουθώντας τα πρότυπα ζωής που έχουν εδραιωθεί στο κοινωνικό ασυνείδητο και είναι άμεσα συνδεδεμένα με τη φιλοσοφία της αυτοπραγμάτωσης και τις αξίες του καπιταλισμού. Αναζητά την τέλεια δουλειά με το υψηλό εισόδημα, το υψηλό στάτους και την τέλεια σχέση με την οποία θα μπορεί να μοιραστεί όλα τα αγαθά που έχει κατακτήσει. Όταν, όμως, τα καταφέρει θα διαπιστώσει ότι η ευτυχία δεν είναι εκεί. Γελάστηκε… Και θα μπλεχτεί σε ένα αέναο κυνήγι όλο και περισσότερων αγαθών, ανέλιξης και αναζήτησης ερωτικών συντρόφων πιστεύοντας ότι ίσως έτσι θα βρει την πολυπόθητη ευτυχία.
Κοιτώντας το μέλλον τυφλωνόμαστε στο παρόν, ζούμε μηχανικά κινούμενοι σε μία γραμμική τροχιά από την οποία μόνο επιφανειακή ευχαρίστηση μπορούμε να αντλήσουμε. Η ευτυχία ως σκοπός γεννά το άγχος, τη ματαιοδοξία, την απελπισία. Αντίθετα η ευτυχία ως στάση ζωής δίνει κίνητρο, ζωτικότητα, σοφία. Αναρωτηθείτε τι μπορεί να είναι ευτυχία για σας σήμερα, τι μπορεί να σας κάνει ευτυχισμένους από αυτά που έχετε ή μάλλον αν μπορεί να σας κάνει ευτυχισμένος αυτό που είστε! Η νοηματοδότηση της ζωής μέσα από μία διαδικασία ενδοσκόπησης μπορεί να φέρει την ευτυχία στη ζωή σου. Ευτυχία σημαίνει αναγνώριση, αποδοχή και αγκάλιασμα της αυθεντικότητας σου, της μοναδικής και ανεπανάληπτης φύσης σου. Η ευτυχία από αυτή τη σκοπιά δεν είναι μόνο μία σταθερή εσωτερική κατάσταση, αλλά αποτελεί μία διαλεκτική διαδικασία με τον εαυτό, τους άλλους.
Η ευτυχία όμως έχει και μία στιγμιαία φύση με ένταση και ποιότητα, που δύσκολα μπορούν να περιγραφούν. Η ευτυχία βρίσκεται στις στιγμές εκείνες που ένιωσες ότι το χαμόγελό σου γέμισε με φως όλη σου την ψυχή, τις στιγμές που πίστεψες ότι ολόκληρο το σύμπαν ήταν σύμμαχός σου, στιγμές που σε έκαναν να παραλύσεις. Δεν είναι τυχαίο που οι στιγμές αυτές είναι στιγμές που αλληλεπιδρούμε με άλλους ανθρώπους, όπως η στιγμή που η μητέρα κρατά για πρώτη φορά αγκαλιά το νεογέννητο μωρό της. Η στιγμή εκείνη που βλέπεις μετά από καιρό τον έρωτά σου στις αφίξεις του αεροδρομίου. Η στιγμή που νιώθεις γεμάτος στην αγκαλιά κάποιου και το σ’ αγαπώ φαντάζει λίγο. Αυτές οι στιγμές απόλυτης ευτυχίας αποδεικνύουν ότι η ευτυχία βρίσκεται στην ουσιαστική ανθρώπινη επαφή.
Μία επαφή που η καθημερινότητα του άγχους και η αλλοτρίωση των άσκοπων συναναστροφών θέλει να εξαφανίσει από τη ζωή μας.
Προτεινόμενη βιβλιογραφία
Easterlin, R. A. (1995). Will raising the incomes of all increase the happiness of all?. Journal of Economic Behavior & Organization, 27(1), 35-47.
Kübler-Ross, E., & Kessler, D. (2012). Life Lessons: Two Experts on Death and Dying Teach Us About the. Simon and Schuster.