Ποίημα: Χρήστος Γκαραβέλας


Απόψε μιλούσα για τη ζωή

εκείνη την κοπέλα ….μα νομίζω την γνωρίζεις κι εσύ

αυτή η όμορφη κοπέλα

που όταν την κοιτάζεις από μακριά,

μοιάζει με άγγελος,

η ομορφιά της σε μαγνητίζει

θέλεις να την πλησιάσεις

να την γνωρίσεις

Και όταν το κάνεις

ανακαλύπτεις την αλήθεια.

Αρχικά, η ομορφιά της

υποβαθμίζεται

και όταν την γνωρίζεις ακόμα καλύτερα

βλέπεις και την ασχήμια της

ό, τι κρύβει βαθιά μέσα της

όλες εκείνες οι σκέψεις που δεν φαίνονται με γυμνό μάτι

Αλλά ακόμα είναι εκείνη η όμορφη κοπέλα

που χάζευες από την μακρινή σου θέση

κι ενώ έχεις ανακαλύψει τα ελαττώματά της

και την ομορφιά της,

έχεις αντικαταστήσει με αλλά χαρακτηριστικά

κι όσο χρόνο περνάτε μαζί

εκείνη σε γερνάει

σαν να σου ρουφάει τη ζωή,

ακόμα και έτσι ίσως μπορέσεις

να εντοπίσεις την ομορφιά της

ίσως ακόμα να μπορέσεις να περάσεις καλά μαζί της .

Αυτό είναι το ζήτημα:

πώς θα επιλέξεις να αντιμετωπίσεις την ζωή;

θα μείνεις στην ασχήμια της

ή θα επικεντρωθείς στην ομορφιά της;

Όπως και να έχει, σε διαβεβαιώνω

….υπάρχει αφθονία και των δύο!