ΑnimartistsΚείμενο: Σοφία Βέξλερ
Επιμέλεια: Μαρία Κασσεροπούλου
Φιλόλογος
Ο Μήτσος, ο κουμπάρος του γαμπρού μου, έχει πολύ χιούμορ και έντονη προσωπικότητα. Συνήθως, μιλάει δυνατά και ταΐζει τις γάτες της γειτονιάς, μέχρι να γίνουν κι αυτές μέλη της οικογενείας. Μια από αυτές, η Πίτσα είναι τρίποδη αλλά ζει μια ευτυχισμένη γατίσια ζωή στο σπίτι τους. Στο σπίτι αυτό ζει η γυναίκα του Μήτσου, η Νατάσσα, και το εξάχρονο παιδί τους, ο Μιχάλης.
Ο Μήτσος δουλεύει σ’ ένα εργοστάσιο κάτω από άθλιες συνθήκες. Ελάχιστα λεφτά, αμέτρητες ώρες εργασίας, χωρίς ασφάλεια. Καθημερινά ξυπνάει πολύ νωρίς για να πάει εκεί επειδή είναι μακριά από το σπίτι του και τα βράδια επιστρέφει αργά. Δεν προλαβαίνει ούτε να περάσει χρόνο με το γιο του γιατί όταν έρχεται σπίτι είναι τόσο κουρασμένος που κοιμάται. Όταν χρειάζεται άδεια από τη δουλειά για να κάνει συμπληρώσει κάποια χαρτιά για την παραμονή της Νατάσσας στην Ελλάδα, δεν του δίνουν. Εφόσον δουλεύει από το πρωί ως το βράδυ όλη την εβδομάδα, η χαρτούρα λοιπόν είναι σε αναμονή .
Μας εκμυστηρεύεται συχνά ότι περιμένει ανά πάσα στιγμή θύματα στην δουλειά λόγω των άσχημων συνθηκών και της έλλειψης ασφάλειας.
Η Νατάσσα ανησυχεί πολύ για τον άνδρα της. Κάθε φορά που αργεί, αναστατώνεται και φοβάται μήπως έπαθε ατύχημα στη δουλειά.
Χθες, ο Μήτσος έχει τελειώσει την δουλειά και επικοινώνησε με τη γυναίκα του για να της πει ότι έρχεται σπίτι. Αλλά υπήρχε κάποιο πρόβλημα στην οροφή του κτιρίου και μαζί με δυο συνεργάτες ανέβηκε για να ελέγξει. Δεν φόρεσαν ωστόσο ζώνες ασφάλειας.
Ο Μήτσος είναι άλλωστε δυνατός, κάτι που αποδεικνύει και το επίθετό του που σημαίνει λιοντάρι στα αραβικά. Ίσως για τον λόγο δεν πέθανε αμέσως, όταν ξαφνικά ράγισε το δάπεδο κάτω από τα πόδια του κι έπεσε από τόσο ψηλά. Ίσως γι’ αυτό πέθανε στο νοσοκομείο…..
Πρόλαβε να συνειδητοποιήσει ότι έφτασε το τέλος;
Αν ναι, είμαι σίγουρη πως ανησύχησε για την ζωή της οικογένειάς του χωρίς εκείνον. Αν ναι, μάλλον σκέφτηκε ”Άδικη η ζωή….”. Όπως κι εμείς τώρα.
Αλλά η πιθανότερη σκέψη του θα ήταν ανάλογη με τη δική μας τέτοιες στιγμές: ”άδικη η ζωή που μας φτιάχνουν τα αφεντικά και η σύγχρονη σκλαβιά. Άδικη η ζωή αυτή η οποία εξαρτάται από τις τράπεζες και τις πολυεθνικές που θυσιάζουν ζωές που θεωρούν φτηνές στο βωμό του κέρδους τους.”
Ποιος να εξηγήσει σε αυτό το παιδί ότι ο πατέρας του δεν θα επιστρέψει ποτέ στο σπίτι;
Ούτε εμείς το πιστεύουμε, απλοί παρατηρητές αυτής της τραγικής ιστορίας…
Όλοι χρειάζονται εξηγήσεις. Η διεύθυνση του εργοστάσιου οφείλει εξηγήσεις ακόμα και το ατύχημα συνέβη εκτός των ωρών εργασίας.
Ο Μήτσος είναι ακόμη ένα θύμα του καπιταλισμού και της λιτότητας.
Ο Μήτσος ήταν σύζυγος, πατέρας, γιος, αδελφός και φίλος.
Ήταν…