Χρήστος ΓκαραβέλαςΠοίημα: Χρήστος Γκαραβέλας
Δύο άγγελοι από τον παράδεισο κατέβηκαν
από κοντά τους ανθρώπους για να δουν
με τραγούδια και χορούς
σε ένα πολυσύχναστο δρομάκι προσγειώθηκαν
αλλά σύντομα
μπλεγμένοι μέσα στο πλήθος
η μουσική έγινε σιωπή
και ακούγοντας τις σκέψεις των ανθρώπων
τα δάκρυα έγιναν βροχή
και κανείς τους αγγέλους δεν είδε
και κανείς από τα δάκρυα τους
δεν λύγισε
απλά συνέχιζαν τον δρόμο τους
με τα μάτια κατεβασμένα χαμηλά
την ίδια τους την ύπαρξη
καταριόντουσαν
αλλά λίγο πριν οι άγγελοι πετάξουν μακριά
ένα κοριτσάκι που τους είδε
και τους πρόσεξε
πλησίασε κοντά
στους δύο αγγέλους χαμογέλασε
άπλωσε το χέρι του
και ένα πανέμορφο λουλούδι
τους χάρισε
στο χαμόγελο απάντησαν
και το λουλούδι δέχτηκαν
και λίγο πριν πετάξουν μακριά
στο κοριτσάκι έδωσαν φτερά
και έτσι μαζί τους πέταξε
και άφησε τους υπόλοιπους ανθρώπους
εκεί που τους αξίζει να βρίσκονται .
Ύστερα στον παράδεισο
υποδέχτηκαν το κοριτσάκι με ένα ουράνιο τόξο
και όταν οι άνθρωποι κατάλαβαν
ότι έχασαν έναν άγγελο
τον αποχαιρέτησαν
με δάκρυα που έγιναν βροχή ,
βροχή
που τις άδειες τους καρδιές πότιζε.