ΑnimartistsΕπιμέλεια Ερωτήσεων: Μαρία Πολυκρέτη
Ψυχολόγος- Αφηγηματική Ψυχοθεραπεύτρια, Υπεύθυνη Πολιτισμού
Επιμέλεια Συνέντευξης:
Ίριδα Γουδέλη
Εκπαιδευτικός
Η κ T.Hoffman Conforti είναι γνωστή για το σχεδιασμό της πρώτης παιδικής χαράς για παιδιά με ειδικές ανάγκες στην Κενόσα της Αμερικής. Το επίτευγμα αυτό ήταν το κίνητρο μου για να επικοινωνήσω μαζί της και να της ζητήσω να μου χαρίσει μια συνέντευξη, μέσα από την οποία ξετυλίγονται διάφορα στοιχεία της κοσμοθεωρίας της. H ζωή της ,τα παιδιά και οι αξίες της, η αγάπη, η φροντίδα και η αλληλεγγύη. Μότο της: ‘’Μια κοινωνία αγκαλιάζει, ασχολείται και επενδύει στα παιδιά της, αγκαλιάζει, ασχολείται και επενδύει στο μέλλον της’’. Η παιδική χαρά είναι ήδη έτοιμη και φέρει το όνομα: ‘’Kenosha Dream Playground’’. Ευχαριστούμε, λοιπόν , θερμά που μας χάρισε αυτήν την εμπειρία… Καλή απόλαυση!
Πόσο καιρό πριν σκεφτήκατε να κάνετε μια παιδική χαρά για παιδιά με ειδικές ανάγκες;
Τον Ιούνιο του 2012, ενώ ήμουν για οικογενειακές διακοπές στη Νότια Ντακότα, συνάντησα μια προσιτή παιδική χαρά για παιδιά με ειδικές ανάγκες. Τότε ήταν που άρχισα την έρευνα για τις παιδικές χαρές για παιδιά με ειδικές ανάγκες και ταξίδεψα σε άλλες κοινότητες για να δω με τι έμοιαζε όλο αυτό. Ήθελα, επίσης, να ερευνήσω το πώς μπορεί να αναπτυχθεί μία τέτοια παιδική χαρά στην κοινότητά μου, και έτσι μέσα από συναντήσεις και με ερωτήσεις στα μέλη των Δημοσίων έργων – Τμήμα Πάρκων, ξεκίνησε η έρευνα. Τον Αύγουστο του 2012 έριξα την ιδέα στους ειδικούς υπαλλήλους της πόλης μου και τότε ξεκίνησε μια σύμπραξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Επίσης, συνεργάστηκα με το Kenosha Achievement Center, το οποίο ήταν ένας υπάρχων 501 C3 μη-κερδοσκοπικός οργανισμός. Οργάνωσα μια ομάδα ανθρώπων στην κοινότητά μου με τίτλο “ΟΜΑΔΑ ΟΝΕΙΡΟ” για να με βοηθήσει να συγκεντρωθούν χρήματα και να σχεδιαστεί η κοινότητα κατασκευής. Μέσα σε τρία χρόνια το Project με το όνομα Kenosha Dream Playground κατάφερε να συγκεντρώσει ένα εκατομμύριο δολάρια και στις 10 Οκτωβρίου του 2015 εγκαινιάσαμε την Kenosha Dream Playground.
Ποια ήταν η έμπνευση ή το κίνητρό σας για να κάνετε το πρώτο βήμα για την κατασκευή αυτής της παιδικής χαράς;
Το κίνητρό μου για να οικοδομήσουμε μια προσιτή παιδική χαρά για τους ανθρώπους όλων των δυνατοτήτων, ήταν οι μαθητές μου με ειδικές ανάγκες. Είχαμε πάντα το καθήκον να προσαρμόσουμε εκπαιδευτικές εμπειρίες και επίσης να δοθούν ευκαιρίες σε αυτά τα παιδιά, ώστε να μπορούν να χτίσουν νέες εμπειρίες . Έμπνευση μου ήταν η τρίχρονη μαθήτρια μου που ονομάζεται Amity Forsythe. Η Amity γεννήθηκε με δισχιδή ράχη, αλλά η συγκέντρωση της και η αποφασιστικότητά της αποτέλεσε έμπνευση για μένα. Συναντήθηκα με τους γονείς της, τους Daryl και Jamie, για να τους ρωτήσω αν η Amity θα μπορούσε να είναι το παιδί έμπνευση για το έργο της παιδική χαράς . Αυτοί ανυπόμονα αποδέχθηκαν την πρότασή μου και περάσαμε στο έργο προχωρώντας μαζί ως ομάδα.
Υπήρξαν μεγάλα προβλήματα ή δυσκολίες στην προσπάθεια σας για να κάνετε το όνειρό σας πραγματικότητα;
Καθώς τα προβλήματα ή οι δυσκολίες για συγκέντρωση ενός εκατομμυρίου δολαρίων ήταν κατά καιρούς η έννοια μας, ήταν, επίσης, δύσκολο να καταλήξουμε σε δημιουργικούς τρόπους για να συγκεντρωθούν τα χρήματα και να κρατήσει η κοινότητα το ενδιαφέρον της για δραστηριοποίηση ,αφού υπάρχουν πολλά άλλα άξια φιλανθρωπικά ιδρύματα στην κοινότητά μου, τα οποία αναζητούν χρήματα από δωρεές, εξίσου. Δυστυχώς, υπήρξε και ένα ακόμη σημείο δυσκολίας κατά τη διάρκεια του έργου, όταν οι άνθρωποι στη γειτονιά που σχεδιάζαμε να κατασκευάσουμε την παιδική χαρά, έθεσαν ηχηρές και δημόσιες αντιρρήσεις σχετικά με την οικοδόμηση της παιδικής χαράς αντιρρήσεις για το σχέδιό μας και λόγω θορύβου. Οι γείτονες της περιοχής δεν ήθελαν την παιδική χαρά στο κατώφλι τους, στο οποίο ήταν τελικά το πάρκο της πόλης. Διαμορφώθηκαν, λοιπόν, σαν μια οργανωμένη φωνή αντίρρησης, έτσι που τελικά αποφασίσαμε να χτιστεί η παιδική χαρά σε μια άλλη τοποθεσία. Εκ των υστέρων ήταν η καλύτερη επιλογή, δεδομένου ότι επιτάχυνε τη διαδικασία .
Το σχέδιο για αυτή την ειδική παιδική χαρά κόστισε ένα εκατομμύριο δολλάρια, αλλά οι πολίτες της Κενόσα και άλλοι εθελοντές βοήθησαν (και εξακολουθούν να σας βοηθούν σε οποιοδήποτε προσωπικό) να συγκεντρωθεί αυτό το μεγάλο ποσό των χρημάτων. Είναι ένα είδος καλού μάρκετινγκ και οργανωμένου στόχου αυτό που παρακίνησε τους εθελοντές να συμμετέχουν στην προσπάθεια αυτή ή πρόκειται για ένα πραγματικό αίσθημα αλληλεγγύης που τους ώθησε;
Πιστεύω ότι η επιτυχία μας στην συγκέντρωση του ενός εκατομμυρίου δολαρίων, αλλά και αποκτήσουμε τόσους πολλούς πρόθυμους εθελοντές για να βοηθήσουν με το έργο τους, βασίστηκε στις καλές στρατηγικές μάρκετινγκ, στην δόμηση βραχυπρόθεσμων και μακροπρόθεσμων στόχων, στις καλές τεχνικές παρακίνησης και συνέπειας, αλλά και στην αλληλεγγύη.
Η πράξη για την όποια μόλις μιλήσαμε όσον αφορά την συνδρομή των πολιτών και των εθελοντών της Κενόσα στο έργο σας, είναι αντανακλάσεις αξιών, όπως η αλληλεγγύη, η φροντίδα και η ανθρωπότητα. Από πού πιστεύετε αναδύονται αυτές οι αξίες; Και, πιστεύετε πως τουλάχιστον μία από αυτές εμφανίζεται σήμερα στην καθημερινή ζωή από απλές ενέργειες, ή όχι και τόσο;
Πιστεύω ότι η ανθρωπιά, η ενσυναίσθηση και η αλληλεγγύη προήλθαν από ανθρώπους που ήθελαν να συμβάλουν στην κοινότητά τους με θετικό τρόπο. Μερικές φορές, φαίνεται ,ότι όταν οι άνθρωποι συμπεριφέρονται με βίαιο ή αρνητικό τρόπο λαμβάνουν πολλή προσοχή σε έντυπη μορφή και από τα μέσα ενημέρωσης. Το πραγματικά αξιοσημείωτο με αυτό το έργο ήταν ότι οι άνθρωποι από όλα τα κοινωνικά στρώματα και ηλικίες ήρθαν μαζί για το γενικότερο καλό των άλλων. Ήταν πραγματικά εκπληκτικό το πώς τόσα πολλά μέλη της κοινότητας συσπειρώθηκαν γύρω από αυτό το έργο και υποστήριξαν οικονομικά δίνοντας ανιδιοτελώς τον ελεύθερο χρόνο τους τόσο γενναιόδωρα κατά τη διάρκεια των δέκα ημερών του χτισίματος της παιδικής χαράς.
Αυτή η παιδική χαρά είναι ήδη ανοιχτή και δέχεται και τυπικά παιδιά που μπορούν να παίξουν ελεύθερα με άλλα παιδιά με ειδικές ανάγκες. Αυτός ήταν, άλλωστε, και βασικός στόχος σας: ‘’Η κατάργηση των κοινωνικών κλισέ και του ρατσισμού ως ένα βήμα σύνδεσης με αυτά τα παιδιά’’. Ποιες ήταν οι πρώτες αντιδράσεις των τυπικών παιδιών που έπαιξαν με τα άλλα παιδιά με ειδικές ανάγκες; Και, επίσης, πώς το παιχνίδι μπορεί να ελευθερώσει το πνεύμα και να μας ενώσει;
Οι αντιδράσεις των τυπικά αναπτυσσόμενων παιδιών για τα παιδιά με ειδικές ανάγκες είναι μοναδικές, επειδή τα παιδιά πραγματικά δεν παρατηρούν τόσες διαφορές όσο οι ενήλικες. Μπορεί να κάνουν ερωτήσεις, αλλά είναι γρήγορες και έτσι προχωράνε στο παιχνίδι με αποδοχή των ανθρώπων που είναι διαφορετικοί από αυτά. Νομίζω ότι οι άνθρωποι φοβούνται τους ανθρώπους που είναι διαφορετικοί από αυτούς και αυτό είναι κάτι που διδάσκεται και όχι κάτι που σκεφτόμαστε από την στιγμή που γεννιόμαστε. Τα παιδιά θέλουν απλά να παίξουν μαζί. Κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού τα παιδιά μαθαίνουν ότι η ζωή και το παιχνίδι είναι βασικά θεμελιώδη δικαιώματα όλων των ανθρώπων. Το παιχνίδι είναι εξαιρετικά σημαντικό για την καλή και υγιή κοινωνική ανάπτυξη του παιδιού και για την επιτυχία αργότερα στην αγορά εργασίας. Μαθαίνοντας να παίζεις καλά στην άμμο σε νεαρή ηλικία, σε βοηθάει να μάθεις να συνυπάρχεις με άλλους ανθρώπους στην κοινωνία ως ενήλικας.
Για πολλά χρόνια δουλεύετε με παιδιά με ειδικές ικανότητες και ξέρετε πολλά για το πώς να χτιστεί μια μοναδική και εποικοδομητική σχέση. Τι σας παρότρυνε να ασχοληθείτε με την εκπαίδευση παιδιών με ειδικές ανάγκες;
Οι σπουδαστές μου με έχουν διδάξει για τη ζωή περισσότερο από ότι θα μπορούσα ποτέ να τους διδάξω. Είναι σημαντικό, όπως οι εκπαιδευτικοί να θυμόμαστε και να γιορτάζουμε κάθε επιτυχία για το τι ένα παιδί μπορεί να κάνει και όχι να επικεντρωθούν σε ότι δεν μπορεί να κάνει. Κάθε παιδί είναι μια ευλογία, έχει τις δικές του μοναδικές ικανότητες και θα πρέπει να το βοηθάμε να τις χρησιμοποιεί και να τις αναπτύσσει με θετικό εποικοδομητικό τρόπο.
Σύμφωνα με την εμπειρία σας, ποια οράματα έχετε για την εκπαίδευση των παιδιών αυτών στο μέλλον και πώς βλέπετε τα πράγματα σχετικά με την εκπαίδευση στις μέρες μας; Θα λέγατε ότι το είδος των ήδη υπαρχόντων μεθόδων εκπαίδευσης βοηθούν τα παιδιά με ειδικές ανάγκες να είναι δημιουργικά και καινοτόμα;
Έχω την αίσθηση ότι περισσότερα χρήματα θα πρέπει να είναι διαθέσιμα για ειδικά προγράμματα εκπαίδευσης και για τους εκπαιδευτικούς. Τα προγράμματα πρέπει να είναι μακροχρόνια και να συνεχίσουν να τα βοηθούν να εισέλθουν στην αγορά εργασίας ως νέοι ενήλικες. Πρέπει να ενθαρρύνουμε τους μαθητές μας να είναι δημιουργικοί και καινοτόμοι όντας ασθενείς, εκπαιδεύοντας πρώτα τους εκπαιδευτικούς. Οι εκπαιδευτικοί, οι γονείς και οι ηγέτες της κοινότητας πρέπει να έρθουν μαζί ως ομάδα για να βοηθήσουν τους ανθρώπους με ειδικές ανάγκες να επιτύχουν τους στόχους τους. Είναι σημαντικό να καταλήξουμε σε νέες ιδέες που τα παιδιά με ειδικές ανάγκες χρειάζεται να φθάσουν. Πρέπει να διδάξουμε τον τρόπο που μαθαίνουν και όχι απλά να τους μάθουμε τον τρόπο που εμείς οι δάσκαλοι διδάσκουμε.
Και μιλώντας για την εκπαίδευση, θα ήθελα να μου πείτε αν είστε υπέρ ή κατά των ειδικών σχολείων και γιατί; Πώς μπορεί ένα τυπικό σχολείο να ενσωματώσει τα παιδιά με ειδικές ανάγκες στην πραγματικότητα;
Τα εξειδικευμένα σχολεία για παιδιά με ειδικές ανάγκες έχουν τα θετικά και τα αρνητικά τους. Η ένταξη για όλα τα παιδιά που μπορεί να μην είναι σε θέση να λειτουργήσουν σε αυτού του είδους το μαθησιακό περιβάλλον δεν είναι πάντα μια καλή ιδέα, ανάλογα με την λειτουργία στο γνωστικό τους επίπεδο. Μερικές φορές, μάλιστα, είναι καλύτερα να εργαζόμαστε πάνω σε βασικές δεξιότητες της ζωής σε μια μικρότερη ρυθμιζόμενη βάση, παρά σε μια τυπική τάξη. Νομίζω ότι είναι σημαντικό και ότι καλύτερο, το να βρίσκουμε την καταλληλότερη μέθοδο για κάθε παιδί ξεχωριστά. Πρέπει να είναι επιλογές εκτός του τυπικού μαθησιακού περιβάλλοντος της γενικής εκπαίδευσης. Εκπαιδευτικές ευκαιρίες καθώς και εξειδικευμένες τάξεις και σχολεία θα πρέπει να βασίζονται σε αυτό που χρειάζεται κάθε παιδί ή οικογένεια για να ορισθεί η επιτυχία. Αναζητώντας τις καλύτερες εκπαιδευτικές ευκαιρίες είναι ένα δύσκολο έργο για τους γονείς με παιδιά με ειδικές ανάγκες, και έτσι πιστεύω ότι πρέπει να υπάρχουν επιλογές για τους γονείς για να προβαίνουν σε αποφάσεις μετά από ενημέρωση σχετικά με τις διάφορες επιλογές που υπάρχουν.
Ποια είναι τα εφόδια των παιδιών με ειδικές ανάγκες που τα βοηθούν να αντιμετωπίσουν τα επιπλέον προβλήματα και τις δυσκολίες σε όλη τους τη ζωή, προβλήματα που τα τυπικά παιδιά πιθανώς να μην αντιμετωπίζουν; Πώς θα μπορούσε η επαφή με τα παιδιά που μοιράζονται την ίδια αναπηρία να τα βοηθήσει να αισθάνονται ομάδα και να ξεπεράσει το ‘’τίμημα’’ του να είναι διαφορετικά;
Οι γονείς, οι πάροχοι φροντίδας των παιδιών, οι εκπαιδευτικοί και οι άνθρωποι στην κοινότητα, όλοι πρέπει να σηκωθούν και να υποστηρίξουν τα δικαιώματα όλων των ατόμων με ειδικές ανάγκες. Πρέπει να βεβαιωθούν ότι τα άτομα με ειδικές ανάγκες έχουν εξειδικευμένο εξοπλισμό που χρειάζονται για να είναι επιτυχημένα σε πολλαπλά περιβάλλοντα. Εξειδικευμένος προσαρμοστικός εξοπλισμός είναι ένα πάρα πολύ ακριβό και ανέφικτο αγαθό για κάποιες οικογένειες. Όσον αφορά τον προγραμματισμό και τις ίσες εκπαιδευτικές ευκαιρίες, είναι καλό να παρέχονται στα παιδιά με ειδικές ανάγκες αλλά και στα παιδιά χωρίς αναπηρίες μαζί στο θέατρο, την τέχνη, τη μουσική, τον αθλητισμό, τον υπολογιστή και τις ευκαιρίες στις επιστήμες. Όταν μπορείς να φέρεις τα άτομα με ειδικές ανάγκες κοντά , μπορείς να τους παρέχεις και την ευκαιρία για μια δικτύωση μεταξύ των γονέων και των ενηλίκων στη ζωή του παιδιού. Όλοι επωφελούνται από τον πλούτο των πληροφοριών και από την ανταλλαγή πληροφοριών σχετικά με τις πρόσθετες εκπαιδευτικές και τις ευκαιρίες για παιχνίδι.
Από πού παίρνετε τα στοιχεία αυτά που σας ωθούν να πράττετε ως ακτιβίστρια στο όνομα αυτών των παιδιών;
Παίρνω την έμπνευση μου για να υποστηρίζω τα άτομα με ειδικές ανάγκες, επειδή πιστεύω ότι κάθε άτομο μπορεί να συμβάλει στην κοινωνία, αν του δοθούν ίσες ευκαιρίες. Πιστεύω ότι πρέπει να δεχτούμε όλους τους ανθρώπους και τη θεραπεία τους με αξιοπρέπεια και σεβασμό. Πρέπει να τους αγαπάμε όλους άνευ όρων. Προσπαθώ συνεχώς να δώσω και να λάβω άνευ όρων αγάπη σε όλους, ανεξάρτητα από τις ικανότητές τους.
Επιπλέον, τι και σε ποιο βαθμό η επαφή σας με αυτά τα παιδιά άλλαξε τον τρόπο σκέψης στη ζωή; Υπάρχει ανάγκη των εκπαιδευτικών και πολυπολιτισμικής επάρκειας ώστε κάποιος να αφουγκράζεται τις πολλαπλές ανάγκες αυτών των ανθρώπων;
Αισθάνομαι ότι υπάρχει σαφής ανάγκη για βελτίωση του εκπαιδευτικού συστήματος για τα άτομα με ειδικές ανάγκες, ιδίως στον τομέα των αναγκών επικοινωνίας για τους μαθητές που έχουν μη-λεκτική επικοινωνία. Πρέπει να αγωνιστούμε, να βελτιώσουμε και βοηθήσουμε να βρεθούν τρόποι για να επικοινωνούν. Πρέπει να παρέχουμε μια μεγάλη ποικιλία της τεχνολογίας και των τεχνολογικών εργαλείων που είναι κατάλληλα για τις γνωστικές ικανότητες του κάθε ατόμου με μη λεκτική συμπεριφορά.
Πώς η κοινωνία συνήθιζε να διαχειρίζεται αυτά τα παιδιά τα προηγούμενα χρόνια και πώς τους συμπεριφέρεται σήμερα; Τι έχει αλλάξει και σε ποιο βαθμό;
Όταν σκέφτομαι την έλλειψη εκπαιδευτικών ευκαιριών των ατόμων με ειδικές ανάγκες σκέφτομαι το παρελθόν και πως δεν ικανοποιήθηκαν οι ανάγκες τους. Τώρα, στην παρούσα στιγμή εργαζόμαστε σκληρότερα για να καλυφθούν οι ανάγκες τους με μια πιο ομαδοκεντρική προσέγγιση. Πιστεύω ότι στο μέλλον θα πρέπει να το θέσουμε ως μια προτεραιότητα για να επενδυθεί περισσότερος χρόνος, περισσότερα χρήματα και περισσότεροι πόροι για τη βελτίωση του εκπαιδευτικού μας συστήματος στην υποστήριξη ανθρώπων όλων των ικανοτήτων.
Ποιες αλλαγές θα προτείνατε στην κυβέρνηση και την κοινωνία με σκοπό την υποστήριξη και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των παιδιών αυτών;
Νιώθω πως πρέπει να υπάρξει μεγαλύτερη χρηματοδότηση που να κατευθύνεται στα προγράμματα τα οποία βοηθούν τους ανθρώπους με ειδικές ανάγκες. Θα πρέπει να υπάρχει μια αύξηση των εκπαιδευτικών ευκαιριών που περιλαμβάνουν την ομιλία, τη γλώσσα, τη σωματική και επαγγελματική θεραπεία. Πρέπει επίσης να επικεντρωθούμε στην διδασκαλία των βασικών δεξιοτήτων ζωής. Πρέπει να βοηθήσουμε να προετοιμαστούν τα άτομα με ειδικές ανάγκες για την ενήλικη ζωή τους, με τη δημιουργία προγραμμάτων χρηματοδότησης που θα τους βοηθήσουν και θα τους δώσουν μια ευκαιρία για απασχόληση και οικονομική σταθερότητα. Πρέπει να αυξήσουμε αυτά τα προγράμματα και να δοθούν σε κάθε άτομο τα εργαλεία αυτά που θα χρειαστούν για να είναι επιτυχημένα και να συνεισφέρουν στην κοινωνία, ανεξάρτητα από τις ικανότητές τους.
Με ποια συναισθήματα θα περιγράφατε την επίτευξη του στόχου σας;
Νιώθω τόσο ευλογημένη που είχα την κοινότητά μου να αγκαλιάζει το όραμα μου και να πιστεύουν στο όνειρο μου για τη βελτίωση και τον εμπλουτισμό της ποιότητας ζωής όλων των ανθρώπων. Το όνειρό μου για να οικοδομήσουμε μια παιδική χαρά για τα παιδιά, τους παππούδες και τους βετεράνους όλων των δυνατοτήτων μου έχει αλλάξει και έχει αποκατασταθεί η πίστη μου στην ανθρωπότητα. Όταν πηγαίνω στην παιδική μας χαρά, την Kenosha Dream Playground, και βλέπω τα χαμόγελα στα πρόσωπα των παιδιών και ακούω τη χαρά του γέλιου τους, είμαι εξαιρετικά χαρούμενη και μερικές φορές είμαι απλά συγκινημένη μέχρι δακρύων.
Έχετε τρεις λέξεις που έρχονται στο μυαλό σας αυτή τη στιγμή και μπορεί να μας οδηγήσουν σε ένα καλύτερο κόσμο;
Οι τρεις λέξεις που έρχονται στο μυαλό για να μας καθοδηγήσουν για να έχουμε έναν καλύτερο κόσμο είναι η ειρήνη, η αποδοχή και η αγάπη άνευ όρων. (Ξέρω ότι είναι πραγματικά 5 λέξεις).
Και τώρα που φθάνουμε στο τέλος, θα ήθελα να δώσετε για τους αναγνώστες μας και τους εκδότες μας στο περιοδικό μια ευχή…
Εύχομαι σε όλους σας χαρά, ευτυχία, ειρήνη, υγεία και την ευλογία για μια διά βίου μάθηση.
Με σεβασμό,
Tammy J. ConfortiKenosha Dream PlaygroundΙδρυτής και Πρόεδρος