Άρθρο: Μένη Κουτσοσίμου
Ψυχολόγος – Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας
ΜΔΕ στην Κοινωνική Ψυχιατρική-Παιδοψυχιατρική
Διδάκτωρ Ιατρικής Σχολής Παν/μίου Ιωαννίνων
Μεταδιδάκτωρ Ιατρικής Παν/μίου Ιωαννίνων στην Ποιότητα Υπηρεσιών
Αγαπημένε μου,
Ύστερα από δύο υπέροχα βράδια που πέρασα χθες και προχθές είναι ανώφελο να βγω απόψε. Θα μείνω εδώ στο σπίτι, για να γράψω σ’ εσένα. Άλλωστε έχω τόσα και τόσα να σου πω. Δυο μέρες τώρα ρωτάω ασταμάτητα τον εαυτό μου, αν αυτή εδώ η ευτυχία που διανύω είναι όνειρο. Μου φαίνεται ότι νιώθω κάτι που δεν είναι του κόσμου τούτου.
Θα ήθελα να γνωρίζεις τι συμβαίνει στην Ψυχή μου κάθε φορά που σε σκέφτομαι… πώς το δέρμα μου αντιδρά στην προσμονή να το αγγίξεις… δεν υπάρχει ύπνος άξιος μέχρι τη μέρα που θα ξυπνήσω στην αγκαλιά σου.
Μάταια ψάχνω τις λέξεις, οι ιδέες συνωστίζονται ακυρωμένες στο μυαλό μου…
Πόσο πρακτικοί μέσα στο χάος μας γινόμαστε μερικές φορές εμείς οι εραστές…
Αδιαφορώ οικτρά για τις λεπτομέρειες. Όλοι και όλα είναι λεπτομέρειες. Και από τη λεπτομέρεια όλου του κόσμου, εξαιρώ μονάχα εσένα. Η σκέψη μου δεν καταδέχεται σε τίποτε άλλο να αφιερωθεί, εκτός από εσένα. Το θέλω… δεν το θέλω… η φαντασία μου με οδηγεί κοντά σου.
Όσο για την καρδιά μου, έχει εγκαταλείψει τον παλμό της… έχεις εγκατασταθεί εσύ εκεί, και μάλιστα για τα καλά. Κι εκεί είναι κυρίως που έχω την πιο γοητευτική σου αίσθηση αν και έχεις κατασπαράξει τα πάντα μέσα μου. Υπέροχα φρικτή κατάσταση…
Δεν έχεις ιδέα τι περνώ. Είμαι εξουθενωμένη… από έρωτα. Νιώθω ανόητη κι ευτυχισμένη ταυτόχρονα όταν σε σκέφτομαι… γίνεται; Τι παραλήρημα Θεέ μου. Είναι άδικο κανείς να βλέπει τον εαυτό του σε τέτοιο χάλι. Ένα χάος αγάπης και άσβεστης δίψας για τη χαρά που ορίζεται μόνο από εμάς τους δύο.
Και πίστεψέ με, είναι τέτοια η φόρτισή μου, που φοβάμαι ότι τη μέρα που θα μου δώσεις το ελεύθερο να φωνάξω στο πρόσωπο των ανθρώπων ότι είσαι Δικός μου, ολοκληρωτικά, αποκλειστικά, οριστικά Δικός μου, δεν θ’ αντέξει η ίδια μου η καρδιά. Σε θραύσματα θα εκραγεί από την ανείπωτη ευτυχία και μετά θα σωπάσει.
Τόσο ειλικρινά και αφρόντιστα απλώνω το χέρι για να σε τραβήξω πάνω μου, που μόνη μου φοβάμαι ότι με τις άκρες των δαχτύλων του πάθους μου πίσω σε διώχνω, πέρα σε απομακρύνω. Σαν κάτι που είναι ακουμπισμένο πιο κει απ’ όσο φτάνουμε, κι όμως, επειδή λίγο πριν το είχαμε αγγίξει, κρατάμε μέσα μας την πίστη ότι και πάλι θα μας χαριστεί και πάλι θα το βρούμε…
Δεν μου φτάνει άλλη μια αγκαλιά, ούτε η μικρή εξομολόγηση της αγάπης σου.
Θέλω για πάντα να ζήσω τη στιγμή, να νιώθω πως μ’ αγαπάς, μέσα στην ένωσή μας.
Θέλω να ομολογήσεις κρυφά στον εαυτό σου ότι ποτέ δεν είχες τολμήσει να ονειρευτείς τέτοιο παραλήρημα…
Όταν γεράσουμε με το καλό, θέλω να νοσταλγείς αυτές τις λίγες ώρες, θέλω ν’ ανατριχιάζεις ολόκληρος απ’ την παλιά χαρά, όταν στο νου σου θα τις φέρνεις.
Κι αυτά είναι τα πιο λίγα που μπορώ να ζητήσω από Εσένα.
Σαν να μου διηγήθηκες και τη δική μου τη ζωή μέσα σε μια στιγμή.
Παντοτινά
Δική σου
Αντί επιλόγου…
Νιώθω πλέον ότι στα πάθη πρέπει να γίνεται και μία κάποια διάκριση.
Να διατηρούν ένα ορισμένο γόητρο στα μάτια των διπλανών, του καθενός οι πόνοι.
Γιατί αν αυτή η περιβόητη Θεία Πρόνοια, μια και δυο και τρεις κι οχτώ… εντοπίσει την ίδια ψυχή σαν ψάρι να χτυπιέται, χάνει την ανεκτικότητα που προανέφερα κι αρχίζει σαρκαστικά να τη γελά.
«Πάλι τα ίδια; Ποιόν αγαπάς πάλι;»
Αυτό είναι πραγματικά άδικο. Πρέπει να σέβεσαι περισσότερο τη στιγμή. Να πιστεύεις στην αλήθεια της.
Καλό θα ήτανε λοιπόν, πριν κλείσεις τα μάτια στην αλήθεια… ως γνήσιο ταλέντο του έρωτα να ξεγελά τη λογική – να επιλέγεις όσο είναι δυνατόν, το υποκείμενο της ερωτικής σου τρέλας, με μάτια ορθάνοιχτα.
Έτσι κάνεις και τον εαυτό σου κι αυτόν που αγαπάς, να αξίζει.
Κι αν πρόκειται να το πάρεις στραβά αυτό, θα κανονίσω εγώ για λογαριασμό σου.
… έχω κι εγώ τον τρόπο μου…
Προτεινόμενη βιβλιογραφία
Αλαίν Ντε Μποττόν (2003) Μικρή φιλοσοφία του έρωτα. Γιάννης Ανδρέου, Εκδόσεις Πατάκης.
Jagot, Paul L. Ψυχολογία του έρωτα. Εκδόσεις Μπίμπης Στερέωμα, Θεσσαλονίκη.
Μάρκες Γκαμπριέλ Γκαρσία (1994) Περί έρωτος και άλλων δαιμονίων. Μετάφραση Κλαίτη Σωτηριάδου, Εκδόσεις Λιβάνη.
Μπρυκνέρ Πασκάλ (2013). Το παράδοξο του έρωτα, Μετάφραση Σώτη Τριανταφύλλου, Εκδόσεις Πατάκη.
Τσαρλς Μπωντλαίρ (2000). Αποφθέγματα παρηγοριάς για τον έρωτα, Εκδόσεις Ερατώ.