Κατερίνα ΤσιτούραΚείμενο: Κατερίνα Τσιτούρα
Φιλόλογος
‘Αγαπημένη μου,
Βρες αυτο που αγαπάς και άφησέ το να σε σκοτώσει.
Άφησέ το να σε στραγγίξει από όλο σου το ειναι.
Άφησέ το να προσκολληθεί πάνω στην πλάτη σου και να σε βυθίσει σε μια ενδεχόμενη ανυπαρξία.
Άφησέ το να σε σκοτώσει και να κατασπαράξει τα απομεινάρια σου.
Γιατί όλα τα πράγματα θα σε σκοτώσουν, και αργά και γρήγορα, αλλά είναι πολύ καλύτερο να σκοτωθείς από έναν εραστή.
Ψεύτικα δικός σου’
-Charles Bukowski
Που πάνε, άραγε, οι σχέσεις όταν τελειώσουν; Αποθηκεύονται κάπου στο μυαλό μας και, ίσως, χαράζουν ένα κομμάτι της καρδιάς μας. Είμαστε πότε οι ίδιοι μετά; Δηλαδή ναι, ο πρώτος καιρός του θρήνου ασφαλώς περνά, σηκωνόμαστε από το κρεβάτι, σκουπίζουμε τα δάκρυά και υποσχόμαστε το πιο λαμπερό μας χαμόγελο στον κόσμο εκεί έξω. Και πράγματι, το προσφέρουμε. Ένα παιχνίδι γοητείας χωρίς ψυχή μερικές φορές η ζωή μας. Και, έτσι, αγκαλιάζουμε στην αυλή του παρόντος μας τον επόμενο σύντροφο, πάντα με την ελπίδα ότι αυτή η φορά θα είναι διαφορετική, ότι το όνειρο και ο ρεαλισμός μπορούν να σμίξουν σε εκείνο το μεσοδιάστημα που το σύμπαν σκορπά τη χρυσόσκονη του.
Είχα μια συζήτηση με έναν φίλο τις προάλλες. Μου μιλούσε για τον έρωτα που τον απογοήτευσε, για τους φόβους και τους δισταγμούς που τον στοιχειώνουν από τότε εως και σήμερα. Φόβος για την επόμενη επένδυση, που, ενδεχομένως, αποδειχθεί μάταιη, δισταγμός για τα πληγωμένα αισθήματα που διακυβεύονται σε κάθε καινούριο μοίρασμα της τράπουλας.
Χιλιάδες θύματα του πολέμου του έρωτα κυκλοφορούν εκεί έξω. Περιφέρουν τα στυλάτα τους ρούχα, το σαγηνευτικό τους βλέμμα και την τσιμεντένια πανοπλία τους στα μπαράκια της πόλης. Πείθουν τον εαυτό τους ότι η αγάπη αποτελεί απλώς ένα παλιομοδίτικο στοίχημα, ότι είναι, εξάλλου, πολύ ωραίοι, ανεξάρτητοι και αντισυμβατικοί για να δεσμευτούν. Θα το κάνουν, ασφαλώς, μόλις η κρίση ηλικίας χτυπήσει την πόρτα τους. Τότε, μάλιστα… Με προσοχή και ακρίβεια χειρούργου, θα σταθμίσουν τα υπερ και τα κατά των υποψηφίων και τελικά θα επιλέξουν τον ή την παρτενέρ που εξασφαλίζει το καλύτερο γενετικό υλικό και τον πλέον αξιόπιστο συνεταιρισμό στην επιχείρηση ‘γάμος’.
Και ο έρωτας; Ίσως χάθηκε κάπου στην πορεία, στην πρώτη αγάπη που σε πρόδωσε, στον ενθουσιασμό που κατέληξε σε φιάσκο, στον εγωισμό σου που δεν γιάτρεψες ποτέ και επέλεξες να τον κρύψεις πίσω από τη τσιμεντένια πανοπλία σου.
Και όμως εκεί, ανάμεσα στο φοβισμένο πλήθος με την τσιμεντένια πανοπλία, διακρίνονται και οι θαραλλέοι, που βουτούν με καρδιά στον απύθμενο ωκεανό των έντονων συναισθημάτων. Και το ξέρουν καλά, τα νερά που τους μαγεύουν επιφυλάσσουν ανατροπές. Κάποιες φορές γαλήνια και άλλες τρικυμιώδη, απευθύνονται μονάχα σε όσους αρνούνται τα σωσίβια. Αντέχεις άραγε να κολυμπήσεις στις θάλασσες που δεν υπογράφουν συμβόλαιο συνεργασίας με τις ακτές του ορθολογισμού;
Για τη Λήδα και για όλους όσους αναζητούν σχέσεις με αλήθεια και όχι γλυκερές συμβάσεις και αστραφτερές πανοπλίες…