Χρήστος ΓκαραβέλαςΠοίημα: Χρήστος Γκαραβέλας
Κάθεσαι μέσ΄ στην βροχή
δεν σε νοιάζει αν θα βραχείς
ένα είδος μελαγχολίας κρέμεται στα μάτια σου
Σαν μαύρος σκύλος βαθιά στα μάτια με κοιτάς
κάθε φορά που χαμογελάς
ένα είδος υπεροψίας κρέμεται στα χείλη σου
Βόλτα στο πάρκο
μόνος περπατάς
και τα μάτια σαν το φεγγάρι
στο σκοτάδι λαμπιρίζουν
Σαν μικρό παιδί που δεν καταλαβαίνει
ένα είδος αθωώτητας
κρέμεται στα μάτια σου
Είσαι ο κανένας , ζεις στο πουθενά
κάνεις σχέδια που κανένα δεν αφορούν
είσαι κατά συμφέρον τυφλός
βλέπεις μόνο ότι θέλεις.