ΑnimartistsΆρθρο: Θανάσης Μανουσάκης
Δημοσιογράφος
Επιμέλεια: Κωνσταντίνος Χασαπλαδάκης
Τη λένε νύμφη του Βορρά, ερωτική πόλη, συμπρωτεύουσα, το όνομα της Θεσσαλονίκη. Η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της χώρας, η πρωτεύουσα της ελληνικής και μόνης Μακεδονίας, πόλη συμβασιλεύουσα του Βυζαντίου, σταυροδρόμι ανάμεσα στην Μεσόγειο και τα Βαλκάνια. Μια πόλη που γεννά συναισθήματα, συγκινήσεις, ανεκτίμητες εμπειρίες, όχι μόνο στους κατοίκους της αλλά ιδιαίτερα και στους χιλιάδες επισκέπτες της, ειδικά σε εκείνους που θαυμάζουν το αξιόλογο πολιτιστικό παρελθόν και παρόν της.
Το Animartist, έκανε μια περιήγηση σε μουσεία, αξιοθέατα και μνημεία της Θεσσαλονίκης, που βρίσκονται στο κέντρο της πόλης, προσπαθώντας πέρα από μια απλή περιγραφή να αναδείξει τι
σκέψεις και συναισθήματα γεννά η επαφή με την ιστορία και το παρελθόν της δεύτερης μεγαλύτερης πόλης της Ελλάδας με την ζωντανή παρουσία δυο χιλιάδων και πλέον ετών .
Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού
Πρώτη στάση, στο Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού, όπου εκεί ο επισκέπτης βρίσκεται μπροστά στο πλούσιο βυζαντινό παρελθόν της Θεσσαλονίκης. Προχριστιανικοί, Παλαιοχριστιανικοί και Νεότεροι χριστιανικοί χρόνοι, εκτυλίσσονται ανάγλυφα μπροστά στα μάτια του επισκέπτη. Γεννιέται ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον και ένας θαυμασμός για το πλούσιο βυζαντινό παρελθόν της. Το μουσείο αυτό θεμελιώθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 1989,από την αείμνηστη τότε υπουργό Πολιτισμού Μελίνα Μερκούρη. Το κτήριο ολοκληρώθηκε και παραδόθηκε τον Οκτώβριο του 1993. Με απόφαση της τότε υπουργού Πολιτισμού Ντόρας Μπακογιάννη, στις 13.04.1993, ύστερα από γνωμοδότηση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου, εγκρίθηκε η πρόταση της 9ης Εφορείας Αρχαιοτήτων: η μουσειολογική μελέτη του νέου μουσείου με την ονομασία του ως μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού. Φεύγοντας από τον κυρίως μουσειακό χώρο, φτάνουμε στην έκθεση με φωτογραφίες του συλλέκτη Βύρωνα Μήτου για την Θεσσαλονίκη της γερμανικής κατοχής (1941-1944), όπου ξυπνούν και μέσα από οικογενειακές αφηγήσεις ζοφερές μνήμες για μια πολύ δύσκολη περίοδο της πόλης και συνολικά της χώρας.
Στο περίβολο του Βυζαντινού μουσείου, λίγο πριν αποχωρήσουμε, επισκεπτόμαστε την περιοδική έκθεση με τίτλο: ”Ελληνικές Χάρτινες Εικόνες -Οδός Επικοινωνίας Ελλάδας- Ρωσίας ” στο πλαίσιο των εκδηλώσεων για το έτος φιλίας των δύο χωρών. Εκεί παρουσιάζεται μια αντιπροσωπευτική εικόνα των ορθόδοξων χαρακτικών 17-20 αιώνα, με στόχο την ανάδειξη της κοινής πολιτιστικής κληρονομιάς των δύο λαών. Βλέπουμε με δέος πως αυτή η κοινή κληρονομιά των δύο λαών, που παραμένει μαζί με την παραδοσιακή φιλία αναλλοίωτη ανά τους αιώνες αποτυπώνεται ανάγλυφα στα μάτια του επισκέπτη.
Αρχαιολογικό Μουσείο
Επόμενη πολιτιστική στάση το Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης, με τον επισκέπτη να βλέπει μπροστά του το μεγαλείο των αρχαϊκών, κλασικών και ελληνιστικών ετών της πόλης, με ιδιαίτερη εντύπωση, πέρα από τους μακεδονικούς τάφους, τα όπλα, και τις ενδυμασίες των Μακεδόνων, να προσελκύουν ιδιαίτερα τα κοσμήματα, οι συλλογές κεραμικής, τοιχογραφίας και τα ψηφιδωτά. Μια λαμπρή περίοδος, πριν ακόμα από την εμφάνιση της Μακεδονικής αυτοκρατορίας: του Μεγάλου Αλεξάνδρου και των διαδόχων του, παρουσιάζεται και εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια των επισκεπτών στο ιστορικό μουσείο. Ένα μουσείο που αριθμεί ήδη 54 χρόνια ζωής, από το 1962 που εγκαινιάστηκε ώστε να αποτελεί ένα χώρο πολιτισμού και μάθησης για τους χιλιάδες επισκέπτες του και που οι πλούσιες εμπειρίες που αποκομίζονται να είναι μια μοναδική εμπειρία ζωής.
Μουσείο Λευκού Πύργου
Φτάνουμε στο σήμα κατατεθέν της Θεσσαλονίκης και σύμβολο της πόλης, τον Λευκό Πύργο. Εκεί ανεβαίνοντας σκαλοπάτι-σκαλοπάτι συναντάμε τους σταθμούς της ιστορίας της πόλης. Αρχαϊκά χρόνια, κλασική περίοδος, ελληνιστική περίοδος, Βυζάντιο, τουρκοκρατία, Μακεδονικός αγώνας, απελευθέρωση της πόλης στις 26 Οκτωβρίου 1912, αλλά και ότι συνέβη τα επόμενα νεώτερα χρόνια, εξελίσσονται στην μόνιμη έκθεση που λειτουργεί από το 2008 και προσελκύει το ενδιαφέρον των επισκεπτών που βρίσκονται καθημερινά στο μνημείο- σύμβολο της πόλης. Εκπληκτική η θέα από ψηλά που βλέπει κάνεις, όλη η πόλη απλώνεται μπροστά του, από την παραλία, μέχρι και τα κάστρα στην Άνω Πόλη. Έτσι η γνώση για την αξιόλογη πολιτιστική κληρονομιά συνδυάζεται με αυτή την πολύ ωραία εικόνα που αντικρίζει ο επισκέπτης της Θεσσαλονίκης από ψηλά.
Αλλά αξιοθέατα και μνημεία της πόλης
Ενδιάμεσα της διαδρομής μας προς τα τρία μουσεία στο κέντρο της πόλης και περπατώντας ιδιαίτερα στην περιοχή κοντά στην Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης (ΔΕΘ) και τη νέα παραλία, βλέπουμε μια σειρά από εκπληκτικά αξιοθέατα και πολύ ωραία μνημεία. Έτσι η είσοδος της ΔΕΘ με τον πύργο του ΟΤΕ, το κτήριο του αθλητικού και πολιτιστικού συλλόγου της ΧΑΝΘ (Χριστιανική Αδελφότητα Νέων Θεσσαλονίκης), το Βασιλικό θέατρο, το Κρατικό θέατρο, το άγαλμα του βασιλιά Φίλιππου πατέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, το άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, οι ομπρέλες του γλύπτη Ζογγολόπουλου στην νέα παραλία, το άγαλμα Κωνσταντίνου Καραμανλή, το μνημείο της Εθνικής Αντίστασης 1941-1944, το μνημείο του Ιερού Λόχου (εκστρατευτικής μονάδας του ελληνικού στρατού κατά τον Παγκόσμιο πόλεμο) ,η προτομή του Βασιλιά Γεωργίου Α΄ στον τόπο δολοφονίας του και εκείνη της Βασίλισσας Όλγας, που εγκαινιάστηκε πρόσφατα στο πλαίσιο του έτους φιλίας Ελλάδας -Ρωσίας ,αναδεικνύουν τον ανεκτίμητο και υπέροχο πολιτιστικό πλούτο της πόλης και σίγουρα αφήνουν τις καλύτερες εντυπώσεις σε όσους τα επισκέπτονται έστω και μια φορά.
Τα μουσεία, τα αξιοθέατα και τα μνημεία της Θεσσαλονίκης, σίγουρα δεν είναι μόνο όσα αναφέρθηκαν ήδη, υπάρχουν και άλλα πολλά και εκτός πολεοδομικού συγκροτήματος, που αξίζουν τον κόπο κάτοικοι και επισκέπτες να τα γνωρίσουν και από κοντά.
Ένα είναι πάντως σίγουρο, ότι η νύμφη του Θερμαϊκού, η συμπρωτεύουσα, η συμβασιλεύουσα του Βυζαντίου, έχει μια ανεκτίμητη πολιτιστική κληρονομία, με τα ανεκτίμητα διαχρονικής πολιτιστικής αξίας μουσεία και αξιοθέατα της, που παραμένουν αναλλοίωτα στο πέρασμα του χρόνου, και τα οποία αποτελούν μια σίγουρη πολιτιστική επένδυση και όχι μόνο στο παρόν και στο μέλλον της .