Χρήστος ΓκαραβέλαςΠοίημα: Χρήστος Γκαραβέλας
Όταν στα τελευταία του έφτασε
με τον άγγελο του σκότους συναντήθηκε
και του είπε
“την ζωή μου για να πάρεις πρώτα θα πρέπει να την κερδίσεις ”
ο άγγελος δέχτηκε
και κάθισα να παίξουν μια παρτίδα σκάκι
και ο νικητής όλα θα τα έπαιρνε .
Το παιχνίδι κράτησε για μέρες πολλές
και σιγά σιγά ο άνθρωπος άρχισε να κουράζεται και να εξαντλείται
ενώ ο άγγελος χαλαρός τις κινήσεις έπαιζε
και κάθε ερώτηση που του έκανε
για την αλήθεια του κόσμου για να μάθει απέφευγε
όταν η υπομονή του ανθρώπου τελείωσε
φώναξε στον άγγελο
“αφού το παιχνίδι να κερδίσω δεν μπορώ
και σε λίγο θα πεθάνω
χάρισε μου τουλάχιστον την γνώση
μόνο για να νιώσω ότι κάτι σημαντικό πήρα
τώρα στο τέλος “
Ο Άγγελος χαμογέλασε και από την θέση του σηκώθηκε
και τα μαύρα του φτερά τέντωσε
“Αυτές οι γνώσεις που ζητάς πλέον δεν σου χρειάζονται
αφού τόσα χρόνια που ζούσες το νόημα της ζωής δεν κατάλαβες
μην περιμένεις τώρα στο θάνατο να βρεις τις απαντήσεις “
Ο άνθρωπος πεισμωμένος
ενώ ο άγγελος δεν έβλεπε
μια βιαστική κίνηση έκανε
και με την ανθρώπινη πονηριά του
το παιχνίδι έκλεψε
“δεν έχει σημασία
εξάλλου μάλλον το παιχνίδι αυτό είναι δικό μου ”
ο άνθρωπος έκανε την τελευταία του νικητήρια κίνηση
και έκανε να φύγει
τότε ο άγγελος τον άρπαξε με την λεπίδα του από τον λαιμό
“Ανόητε άνθρωπε που όλη σου την ζωή μέσ’ στο ψέμα ζείς
και τώρα νομίζεις πως τον θάνατο μπορείς να κοροϊδέψεις
να ξέρεις
πως το παιχνίδι αυτό από την αρχή το είχες χαμένο
γιατί την μοίρα σου να αποφύγεις δεν μπορείς,
τόσα χρόνια ελευθερία σου δόθηκαν
και πάλι δεν σου είναι αρκετά
θέλεις παραπάνω
πάντα θέλετε παραπάνω
πότε δεν είστε ικανοποιημένοι “
….
“Τώρα λοιπόν,
σταμάτα πλέον να μιλάς
και έλα μαζί μου
τώρα αρχίζει το τέλος της ζωής σου.”