Κείμενο: Μανώλης Νικόλτσιος
Δικηγόρος
Επιμέλεια: Παπαστεφανάκη Μαρία
Γλωσσολόγος
Ιστορίες μιας σελίδας, Σελίδα 21
Ο παρακάτω διάλογος έγινε ανάμεσα σε αυτόν και αυτήν. Αυτή μιλούσε αγγλικά. Αυτός μια άλλη γλώσσα, που εκείνη δεν καταλάβαινε.
(αυτός)- Να σου φτιάξω κάτι να πιεις;
(αυτή) – Η ώρα είναι περασμένη· δεν μπορώ να κάτσω περισσότερο από λίγο.
(αυτός)- Τσάι, νομίζω θα σου αρέσει.
(αυτή) – Σ’ ευχαριστώ που είχες την καλοσύνη να με αφήσεις να μπω σπίτι σου μέχρι να σταματήσει η βροχή.
(αυτός) – Όταν σταματήσει η βροχή μπορείς να φύγεις. Πιες μια γουλιά να ζεσταθείς.
(αυτή) – Δεν ήταν ανάγκη να μπεις στον κόπο.
(αυτός)- Η ζάχαρη είναι στο μεταλλικό κουτί, βάλε όσο θέλεις.
(αυτή) – Είναι πικρό. Αν και νόστιμο. Θα ήθελα να προσθέσω λίγη ζάχαρη. Δες, η βροχή σταμάτησε.
(αυτός) – Δεν ακούγεται τόσο η βροχή, μάλλον σταματάει.
(αυτή) – Ήταν μια καλή συγκυρία. Ευχαριστώ για όλα και για το τσάι.
(αυτός) – Να έρχεσαι όποτε σε βγάζει ο δρόμος σου να σου φτιάχνω τσάι.
(αυτή) – Μούσκεψα και το χαλί. Λυπάμαι. Έχεις μια πετσέτα να το σκουπίσω;
(αυτός) – Πριν φύγεις να σου φέρω μια πετσέτα να κάνεις τα μαλλιά σου, είναι υγρά και έξω φυσάει.
(αυτή) – Αν δεν σου δημιουργώ πρόβλημα, να περάσω να πάρω τη βρεγμένη μου ζακέτα αύριο;
(αυτός) – Τουλάχιστον βάλε το σακάκι μου, μη βγεις μόνο με τη μπλούζα.
(αυτή) – Θα φύγω. Η βροχή σταμάτησε.