Μένη ΚουτσοσίμουΆρθρο: Μένη Κουτσοσίμου
Ψυχολόγος – Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας ΜΔΕ στην Κοινωνική Ψυχιατρική-Παιδοψυχιατρική Διδάκτωρ Ιατρικής Σχολής Παν/μίου Ιωαννίνων
Μεταδιδάκτωρ Ιατρικής Παν/μίου Ιωαννίνων στην Ποιότητα Υπηρεσιών
-… κι όταν μια πόρτα κλείνει… μια άλλη πάντα ανοίγει…
-Τι σημαίνει αυτό;
-Τι καταλαβαίνεις ότι σημαίνει;
-Βρήκες Άλλον… αυτό;
-Προχωράω… αυτό.
-Τόσο εύκολα;
-Ωραία ερώτηση. Την έκανες στον εαυτό σου… τότε;
-Ερωτευμένη… είχες πει.
-Απ’ ό,τι θυμάμαι… κι εσύ το ίδιο είχες πει, αλλά…
… βλέπεις… άστο καλύτερα.
-Τι είναι; Πες το.
-… είναι άλλο να ερωτεύεσαι την ανάγκη σου για ζωή κι άλλο τον σημαντικό Άλλο.
-Αυτό που είχαμε είναι μεγάλος έρωτας, νιώθω για Εσένα ακόμη…
-Μπα;
-Μπου. Κάνεις λάθος που με αποφεύγεις και με κρατάς μακριά.
-Ως εδώ, αρκετά. Δεν μπορείς να με βαφτίζεις Έρωτα.
Δεν σου έδωσα το δικαίωμα.
Μεγάλος έρωτας ήταν η συνουσία μας;
Μεγάλος έρωτας ήταν το εσύ εδώ κι το εγώ σε άλλη πόλη… σε άλλο σπίτι…;
Μεγάλος έρωτας ήταν η σχέση που ξεγέλασες εν τη γενέσει;
Μεγάλος έρωτας ήταν τα εκατό τηλεφωνήματα και μηνύματα την ημέρα, για λόγους δικής σου ανακούφισης και δικής μου πειθούς;
Ήταν μεγάλος έρωτας το ότι μ’ έβαλες στη ζωή σου για να λειάνεις τη μοναξιά σου;
Δεν σε ακούω… χάθηκε το σήμα στο άδειασμα.
Το αμοιβαίο ήταν μόνο στο μυαλό μου… είπες σ’ εκείνη.
Είμαι το άλλο σου μισό… έλεγες σ’ εμένα.
Και τολμάς τώρα να μου ζητάς το λόγο;
Άκου να σου πω αγόρι μου.
Εσύ με επινόησες κι εγώ σε ένιωσα… έχει μεγάλη διαφορά.
Γιατί, θα με ρωτήσεις… έτοιμος είσαι.
Όταν έχουμε κάτι μεγάλη ανάγκη, το μυαλό μπερδεύεται και νομίζει ότι το ζει.
Κοινώς, το επινοεί. Το μυαλό έχει τόσο μεγάλη δύναμη κι αυτό είναι που κάνει τη μεγαλύτερη ζημιά. Δε λένε ότι όλα είναι στο μυαλό; Κυριολεκτικά όλα. Τώρα να σε δω λοιπόν. Που ενώ με επινόησες, να μένεις καταδικασμένος στο δημιούργημά σου.
Η Ψυχή πάλι, λειτουργεί αλλιώς. Όταν νιώσει, επιλέγει. Και ζει το παραμύθι.
Ξέρεις όμως… στο τέλος, όταν το βιβλίο κλείσει, μένει να κοιτά το οπισθόφυλλο.
Είναι άλλο λοιπόν να ερωτεύεσαι το σενάριο κι άλλο τον πρωταγωνιστή.
Κι όταν πάλι η Ψυχή ξενιώσει, αναγεννιέται από τις στάχτες της.
Κάνε πιο κει σε παρακαλώ, μου πατάς τις πεταλούδες που νιώθω στον αέρα.
Βλέπεις η Μοίρα σοφά εποίησε… Βασίλισσες και Βασιλιάδες…
Όλα εις διπλούν… στο σκάκι και στη ζωή.
Κράτα τις συνωμοσίες σου… πού να σου εξηγώ τώρα.
Με όρους μυαλού… για απλά μαθηματικά, το κόβω.
Με όρους ψυχής… είναι… σαν να μπαινοβγαίνει η Άνοιξη.
Προτεινόμενη Βιβλιογραφία
Yalom I. (2002). Στο ντιβάνι. Εκδόσεις Άγρα.