Χρήστος ΓκαραβέλαςΠοίημα: Γκαραβέλας Χρήστος
Επιμέλεια: Ίριδα Γουδέλη
Εκπαιδευτικός
Μου έλεγες για το κενό που ανάμεσα μας έχει δημιουργηθεί
Και πως οι άνθρωποι κρύβονται πίσω από έναν τοίχο
Πώς από την ηθική μας έχουμε απομακρυνθεί
τον πλούτο σταματήσαμε να ψάχνουμε
και το χρέος μας αρνιούμαστε να ξεπληρώσουμε
δεν μπορούμε να δούμε πως η απάντηση βρίσκεται μέσα μας
και πως με την αγάπη θα μπορούσαμε να σωθούμε
Μου έλεγες πως το μυαλό μας το έχουμε στριμώξει
Σε μια ευθεία γραμμή
Και η καθημερινότητα την σκέψη μας έχει εγκλωβίσει
Πως τις πόρτες μας πρέπει ν’ ανοίξουμε
Να δούμε εκεί μου τα μάτια δεν φτάνουν να δουν
και ίσως τότε καταλάβουμε πώς το δικαίωμά μας
μπορεί να είναι η καταστροφή μας
Μου έλεγες ότι κάθε πόνος που πέρασε και θα έρθει
είναι κομμάτι της ζωής
όσο ακόμα μπορούμε και νιώθουμε
σημαίνει πως ακόμα είμαστε ζωντανοί
Προσπάθησε να κατανοήσεις τον κόσμο γύρω σου
πως η ζωή γύρω σου ρέει
πέρα απ’ την μικρή και ασήμαντη ύπαρξη σου