Μαρία ΚακούρηΚείμενο: Μαρία Κακούρη
Φοιτήτρια Ψυχολογίας
Επιμέλεια: Μαρία Παπαστεφανάκη
Γλωσσολόγος
Αναμφίβολα, η τηλεόραση αποτελεί τη διέξοδο πολλών εφήβων στον ελεύθερο χρόνο τους. Η καθημερινότητα έχει αλλάξει, τα παιδιά περνούν ατελείωτες ώρες σε υποχρεώσεις, ενώ οι εναλλακτικές και πιο υγιείς δραστηριότητες, όπως το ποδόσφαιρο στο κοντινό πάρκο, φαντάζουν όχι μόνο απρόσιτες αλλά και επικίνδυνες. Ο λόγος γι’ αυτό είναι ότι η εγκληματικότητα φοβίζει τους γονείς, οι οποίοι προτιμούν να παραμένουν ήσυχοι γνωρίζοντας ότι τα παιδιά τους είναι σπίτι και παρακολουθούν το αγαπημένο τους πρόγραμμα ή κάποια ταινία στην τηλεόραση. Τι συμβαίνει, όμως, όταν οι έφηβοι συγκεντρώνονται παρέα; Τι είδους ταινίες προτιμούν να δουν και τι είναι αυτό που αναζητούν στο περιεχόμενό τους;
Όπως όλοι μπορούμε να διαπιστώσουμε, οι ταινίες τρόμου έχουν μεγάλη απήχηση στους νέους ανεξάρτητα από την κοινωνική τάξη που ανήκουν. Τα παιδιά επιθυμούν να ανακαλύψουν τον φόβο, να διεισδύσουν στα όνειρα και στους εφιάλτες τους μέσω της εικόνας. Άλλωστε, όλη η ατμόσφαιρα ενός θρίλερ συνίσταται από βαθύ σκοτάδι, τρομακτική μουσική, ερημικά τοπία, στοιχεία που συναποτελούν κάθε παιδικό φόβο. Μάλιστα, ο Έρικ Έρικσον έχει αναφέρει ότι, αν αγνοούσαμε τα όνειρα ή τους εφιάλτες της παιδικής μας ηλικίας, δεν θα αναγνωρίζαμε μία από τις αιώνιες πηγές της ανθρώπινης αγωνίας.
Οι έφηβοι επιζητούν, όπως και κάθε θεατής, τη λύτρωση. Αρέσκονται να βρίσκονται σε μια συναισθηματική εγρήγορση, να αγωνιούν και να φοβούνται. Μέσα από αυτές τις συνθήκες ξεφεύγουν νοερά από τον πραγματικό κόσμο και τις έγνοιες της καθημερινότητας. Επιθυμούν στο τέλος να δικαιωθεί το καλό, να τιμωρηθεί το άδικο και οι ίδιοι να φτάσουν, θα λέγαμε, στην απόλυτη ψυχική ανακούφιση.
Έτσι, κατανοούμε ότι περισσότερο από οποιοδήποτε είδος ταινίας, η ταινία τρόμου οδηγεί στη λύτρωση και γι’ αυτό έρχεται πρώτη στις προτιμήσεις των εφήβων. Οι νέοι, δεν παρακολουθούν απλώς την τηλεόραση, αλλά μεταφέρονται σε έναν άλλο κόσμο για λίγες ώρες, σε έναν κόσμο που τους βοηθά να ξεφύγουν από τα προβλήματα τους, έστω προσωρινά.
Προτεινόμενη βιβλιογραφία
Κορωναίου, Α. (1992). Νέοι και Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Αθήνα: Εκδόσεις Οδυσσέας.