Μαίρη Α. ΣακελλαρίουΆρθρο: Μαίρη A. Σακελλαρίου
Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας –
Εκπαιδευόμενη Ψυχοθεραπεύτρια
Επιμέλεια: Μαρία Σουρτζή
Φιλόλογος
Ο Alder θεωρεί ως απαραίτητα συστατικά μιας πετυχημένης θεραπείας το να μπορούμε να βλέπουμε με τα μάτια του άλλου και να ακούμε με τα αυτιά του.
Για να έχει επιτυχία μια θεραπευτική συνάντηση ή και κατ’ επέκταση μια ολοκληρωμένη θεραπεία ενός ανθρώπου, χρειάζεται ο θεραπευτής να είναι αυθεντικός, ειλικρινής και γνήσιος. Να μην επηρεάζεται από προσωπικές του πεποιθήσεις και κριτήρια, να είναι καλός ακροατής, να συμπάσχει και να μην παίζει τον ρόλο του ειδικού αλλά ενός ισότιμου συνεργάτη. Επίσης ο θεραπευτής θα πρέπει να είναι απαλλαγμένος από φανατισμούς, πάθη και προκαταλήψεις και να έχει πλήρη αποδοχή της διαφορετικότητας. Είναι σημαντικό να αγαπάει το συνάνθρωπό του και να μη νιώθει την επιθυμία να διοικεί, να επηρεάζει και να κατευθύνει ώστε να ικανοποιείται ο ίδιος, εμπνέοντας το αίσθημα της εξάρτησης. Τα παραπάνω ο θεραπευτής τα μαθαίνει μέσω της επεξεργασίας των δικών του βιωμάτων, με τη βοήθεια της ατομικής θεραπείας και μέσω εποπτείας. Ο θεραπευόμενος για τον θεραπευτή θα πρέπει να είναι μια ξεχωριστή προσωπικότητα με αυτοτελή αξία.
Σε επιτυχημένες συμβουλευτικές συνεδρίες το άτομο θα αποκτήσει την ενόραση και την ικανότητα να επεξεργάζεται τις πληροφορίες για τον εαυτό του και για ό,τι θα βιώνει από δω και πέρα. Ο πυρήνας ενός συμβούλου είναι να είναι αυθεντικός, να είναι ο εαυτός του. Όσο πιο μεγάλη προεργασία έχει κάνει σε προσωπικό επίπεδο, τόσο πιο εύκολο είναι να κατανοήσει τα προβλήματα των θεραπευόμενών του.
Σύμφωνα με τον Wrenn αποτελεσματικός σύμβουλος σε ένα πλαίσιο διαπολιτισμικής συμβουλευτικής είναι εκείνος που έχει απόλυτα συνειδητοποιήσει τις δικές του πολιτισμικές προκαταλήψεις, καθώς και το δικό του πολιτισμικό «εγκλωβισμό» στο πλαίσιο αυτό.
Γίνεται αντιληπτό λοιπόν ότι ο σύμβουλος χρειάζεται να έχει την ικανότητα να λειτουργεί ευέλικτα ανάμεσα σε ποικίλες κουλτούρες, έχοντας τη γνώση και τη συναίσθηση των δικών του στερεοτύπων απέναντι σε ένα «διαφορετικό» άτομο. Πρέπει δηλαδή να είναι πολυδιάστατος και ανοιχτόμυαλος και να αισθάνεται άνετα με τις διαφορές μεταξύ του ιδίου και του ατόμου απέναντί του όσον αφορά τη φυλή, την εθνικότητα, τον σεξουαλικό προσανατολισμό, το φύλο, την κουλτούρα και τα πιστεύω του. Με λίγα λόγια, χρειάζεται να σέβεται τη διαφορετικότητα και να την αποδέχεται άνευ όρων.
Ακόμη πρέπει να προσέχει τη λεκτική και τη μη-λεκτική του συμπεριφορά, να μην προβάλει μηχανισμούς άμυνας ο ίδιος, κατά την επαφή με το άτομο απέναντί του, και να μην ταυτίζεται με συναισθήματα τα οποία γεννούν κάποιο βίωμα.
Απώτερος σκοπός του είναι να βοηθήσει το άτομο να αναπτύξει τις εσωτερικές του δυνατότητες στο μέγιστο δυνατό βαθμό. Αυτό το πετυχαίνει εστιάζοντας στις ανάγκες του ατόμου, ακούγοντάς το προσεχτικά, παρατηρώντας και λειτουργώντας σαν εκείνο, για να μπορέσει εν συνεχεία να κατανοήσει το πρόβλημα και να έχει μια ολοκληρωμένη εικόνα του περί αυτού.
Προτεινόμενη βιβλιογραφία:
Nelson – Jones, R. (2009). Βασικές Δεξιότητες Συμβουλευτικής: Ένα εγχειρίδιο για Βοηθούς. Αθήνα: Πεδίο.