Κωνσταντίνα ΚορδώνηΆρθρο: Κωνσταντίνα Κορδώνη
Φοιτήτρια Τουρκικών και Ασιατικών Σπουδών
Επιμέλεια: Πηνελόπη Ζαχαρία
Φιλόλογος
Οι δεσμοί που έχει ένας άνθρωπος σε όλη του τη ζωή, είναι αυτοί που προέρχονται από τα άτομα που έχει αφήσει να μπουν στη ζωή του. Γιατί, στην πραγματικότητα, υπάρχουν αρκετά πράγματα που μας κρατάνε ένα βήμα πίσω. Και τα περισσότερα ίσως από αυτά να μας κρατάνε πίσω όχι γιατί έχουμε αφήσει εμείς άσχημες καταστάσεις ή εμπειρίες ή ανθρώπους να μας ελέγχουν… αλλά πολύ απλά επειδή νιώθουμε αυτό το μοναδικό συναίσθημα γι’ αυτά ή γι’ αυτούς. Αγαπάμε πολύ και… πολλούς. Γιατί -αν το σκεφτούμε- η ζωή δεν είναι παρά σχέσεις. Δεσμοί μεταξύ ανθρώπων. Αυτοί είναι που μας κρατάνε υγιείς, δίνουν σημασία στην κάθε ημέρα μας, μας προσφέρουν αυτή τη χαρά που δύσκολα βρίσκουμε μόνοι μας. Χωρίς αυτούς τους δεσμούς, δεν είμαστε απλά εσωστρεφείς, είμαστε μόνοι. Και, ειλικρινά, δεν πιστεύω πως κανείς είναι μόνος. Το συναίσθημα της μοναξιάς μπορεί όντως να υπάρχει, αλλά δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια ψευδαίσθηση. Κανείς δεν είναι μόνος, ποτέ.
Σκεφτόμουν, λοιπόν, πως εξαιτίας αυτών των δεσμών που τόσο σφιχτά και με φροντίδα κρατάμε, πολλές φορές νιώθουμε πόνο. Είναι ένα γλυκόπικρο συναίσθημα, που σε κάνει να νιώθεις πως απαλά μεταξένια σκοινιά τυλίγονται γύρω από το σώμα σου και σου δένουν απαλά τα χέρια, σου κρατούν ενωμένα τα πόδια για να μη φύγεις, γυρνούν γύρω από το λαιμό σου με χάρη και… τελειώνουν στα ακροδάχτυλά σου. Από εκεί κρέμονται όμορφα σαν πετράδια γλυκές αναμνήσεις. Κι αυτά τα σκοινιά κρύβουν μέσα τους κάθε ευτυχία και γέλιο, αλλά και κάθε απώλεια και στεναχώρια.
Δεν θα αποχωριζόμουν ποτέ αυτούς τους δεσμούς. Όσο κι αν με πονούσαν κάποιες στιγμές, θα ήξερα πως πονούν για κάποιο λόγο. Δεν γνωρίζω αν αυτό μάς αφαιρεί ελευθερία, δεν ξέρω αν αυτό δεν μας κάνει ανεξάρτητους, μα σίγουρα δεν μας κάνει εγωιστές. Δεν ξέρω αν είμαστε ελεύθεροι ουσιαστικά, και δεν μιλώ για νόμους και κανόνες, καμία τέτοια εξουσία. Μιλώ για ανθρώπινες σχέσεις, που μας κρατούν εδώ που είμαστε.
Μάλλον ο πόνος είναι αναπόφευκτος… ο άνθρωπος, όμως, για τον οποίο πονάς είναι δική σου επιλογή. Επίλεξε, λοιπόν, σωστά.