Στο ρυθμό του «La la land»…

Άρθρο: Κωνσταντίνα Κορδώνη
Φοιτήτρια Τουρκικών και Ασιατικών Σπουδών

Επιμέλεια: Πηνελόπη Ζαχαρία
Φιλόλογος

Πριν από λίγες μέρες είδα για πολλοστή φορά το «La la land»… είναι μία από τις αγαπημένες μου ταινίες και λατρεύω την υπέροχη μουσική της και τα νοήματα που κρύβονται μέσα της. Ο σκηνοθέτης της ταινίας, Damien Chazelle, συνηθίζει να ξεδιπλώνει στα δημιουργήματά του την αγάπη του για τη μουσική, και συγκεκριμένα την τζαζ. Έτσι κι εδώ, το «La la land» μάς καθηλώνει με τη μοναδική παρουσία της τζαζ μουσικής μέσα από τα αυτιά ενός ανθρώπου που την εκτιμά για το μεγαλείο και την πολυπλοκότητά της. Παρ’ όλα αυτά, η μουσική που έχει γραφτεί γι’ αυτή την ταινία, από τον συνθέτη Justin Hurwitz, είναι που την καθιστά καθηλωτική.

ANOTHER DAY OF SUN

Η πρώτη σκηνή της ταινίας τοποθετείται σε μία κεντρική λεωφόρο του Los Angeles, με μια σειρά από τραγουδιστές και χορευτές, οι οποίοι συστήνουν το πρώτο τραγούδι της ταινίας «Another day of Sun». Πρόκειται για ένα αισιόδοξο τραγούδι, που μιλά για την επιτυχία αλλά ταυτόχρονα και πώς να σηκώνεται κανείς μετά από κάθε αποτυχία. Κι όταν η ζωή δεν έρχεται έτσι όπως τη θέλουμε, πώς να μετατρέψουμε το αποτέλεσμα σε κάτι θετικό. Μέσα από το απίστευτο ταλέντο των εκτελεστών, το τραγούδι αιχμαλωτίζει όλο το νόημα των ονείρων μας, δηλαδή τη σκληρή δουλειά, την επιμονή και την υπομονή, την ψυχική δύναμη και το πάθος για δημιουργία.

SOMEONE IN THE CROWD

Το τραγούδι αυτό εκτυλίσσεται σε ένα πάρτι στο Los Angeles και το νόημα πίσω από τα λόγια είναι η ιδέα πώς κάποιος θα εκτιμήσει τη δουλειά σου και θα σε ανυψώσει ώστε το όνειρό σου να πραγματοποιηθεί. Στην ουσία, όμως, η σύνθεση αυτού του τραγουδιού γίνεται για να τονίσει τον ιδιαίτερο χαρακτήρα της πρωταγωνίστριας Mia, ως ηθοποιού, η οποία με αποφασιστικότητα και σκληρή δουλειά αποφασίζει να δημιουργήσει το δικό της θεατρικό. Η μουσική του τραγουδιού είναι πανέμορφη και εύκολα σε συγκινεί και σε ταξιδεύει στην πορεία για την ανακάλυψη του εαυτού σου και της προσωπικής σου δύναμης.

MIA AND SEBASTIAN’ S THEME

Ένα κομμάτι που ξεχωρίζει από όλη την ταινία για τη μοναδικότητά του, ενώ αποτελεί σημείο αναφοράς για όλη την ταινία. Καθηλώνει τους ακροατές μέσα από τη συγκίνηση, τη θλίψη και τη νοσταλγία που κρύβει στις νότες του. Αιχμαλωτίζει την ιδέα της θυσίας και της αγάπης που μερικές φορές δεν ευδοκιμεί για χάρη των ονείρων. Ταυτόχρονα, όμως, αποτελεί και ύμνο για τους δύο χαρακτήρες, το Sebastian και τη Mia, οι οποίοι με αυτό το κομμάτι έχουν υποσχεθεί πως πραγματοποιώντας τα όνειρά τους δεν θα ξεχάσουν ποτέ την αγάπη που έχει ο ένας για τον άλλον. Τέλος, μια ιδιαίτερα δυνατή σκηνή είναι όταν ο Sebastian παίζει για πρώτη φορά το κομμάτι αυτό, για να αποδείξει τι είδους καλλιτέχνης θέλει πραγματικά να γίνει.

LOVELY NIGHT

Το συγκεκριμένο κομμάτι αποτελεί έναν ύμνο προς τιμή όλων των ταινιών/μιούζικαλ που έγιναν αγαπητές για τις όμορφες και ρομαντικές μελωδίες τους και τις ανεπανάληπτες και αστείες ερμηνείες τους. Με τον ίδιο τρόπο, το «La la land», στο πλαίσιο όμως του σύγχρονου Χόλιγουντ, καταφέρνει να αποτελέσει ένα κλασικό μιούζικαλ. Αντίθετα, όμως, με τις ρομαντικές ταινίες που γνωρίζουμε, το τραγούδι αυτό κρύβει ένα χιουμοριστικό και ειρωνικό ύφος ανάμεσα στους δύο πρωταγωνιστές, ξεφεύγοντας από το συνηθισμένο πλαίσιο του ρομαντισμού. Επιπλέον, είναι σημαντικό να σημειώσουμε τις υπέροχες εικόνες πίσω από τις οποίες διαδραματίζεται η σκηνή…τον υπέροχο νυχτερινό ουρανό του Los Angeles.

CITY OF STARS

Ένα μαγευτικό τραγούδι που σε ταξιδεύει και σε συγκινεί, καθώς μιλά για την πραγματοποίηση των ονείρων, την αναζήτηση της αγάπης και την υποστήριξη από αυτόν που σ’ αγαπά.

AUDITION

Όλη η ταινία απευθύνεται κυρίως σε όσους αγαπούν να ονειρεύονται, και αυτό το τραγούδι αιχμαλωτίζει αυτό το νόημα ακριβώς. Κάποια όνειρα ίσως να μοιάζουν ανόητα, όμως για εμάς ίσως να είναι ολόκληρη η ζωή μας. Η πρωταγωνίστρια της ταινίας σε μια οντισιόν της τραγουδά αυτό το κομμάτι, αφιερώνοντάς το «σε όλους τους ανόητους που ονειρεύονται, για όλες τις καρδιές που πονούν και για όσους τα κάνουν άνω-κάτω». Καλεί όλους τους ανθρώπους της Τέχνης, τους ποιητές, τους ζωγράφους, αλλά και τους επαναστάτες, να πουν τη δική τους ιστορία μέσα από τα δημιουργήματά τους. Και είναι πραγματικά συγκινητικό το πόσο δύσκολος και γεμάτος εμπόδια και απελπισία μπορεί να είναι ο δρόμος αυτός. Με αυτό το κομμάτι, όλη η τρέλα στον κόσμο της Τέχνης μετατρέπεται σε ελπίδα για τους καλλιτέχνες που καθημερινά δημιουργούν μέσα από τον πόνο τους. Στο τέλος, όλοι μας χαμογελάμε και ξέρουμε πως κάθε εμπόδιο ήταν εκεί για έναν αναγκαίο λόγο: Για να μας κάνει να «γεννήσουμε» κάτι μοναδικό.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Στο τέλος, το κομμάτι αυτό συνοψίζει όλη την ταινία, καθώς και όλα τα τραγούδια που ακούσαμε, ενώνοντάς τα με ένα μοναδικό τρόπο. Είναι πραγματικά σαν το τραγούδι να λέει από μόνο του μια ιστορία. Στο σημείο αυτό, βλέπουμε μια παράλληλη ιστορία να εκτυλίσσεται, στην οποία οι δύο χαρακτήρες κατέληξαν να είναι μαζί και να πραγματοποιήσουν εν μέρει τα όνειρά τους. Στην πραγματικότητα, όμως, οι δύο χαρακτήρες είχαν τόσο μεγάλο πάθος γι’ αυτό που αγαπούσαν, που δεν μπόρεσαν να αφιερωθούν ο ένας στον άλλον.

Συνοψίζοντας, είναι μια ταινία που πραγματικά με άγγιξε και με συγκίνησε για το μεγαλείο της μουσικής της, αλλά και για την ίδια την ιστορία. Μία φράση που κράτησα από αυτή την ταινία και ειλικρινά την ασπάζομαι είναι η εξής: «People love what other people are passionate about», που σημαίνει ότι, αν έχεις αμφιβολία για το αντικείμενο της τέχνης σου, να σκέφτεσαι πως, αν είσαι πραγματικά παθιασμένος γι’ αυτό που κάνεις, τότε οι άνθρωποι θα το αγαπήσουν. Γι’ αυτόν το λόγο και μόνο.

Το να ακολουθείς τα όνειρά σου είναι μια αρκετά κλισέ φράση, που όμως είναι ό,τι σημαντικότερο κρατάμε στη ζωή μας. Αυτή η φράση εμπεριέχει μέσα της όλο το μόχθο, τον ιδρώτα σου, τα εμπόδια που έχεις ξεπεράσει, τις αποτυχίες και τις επιτυχίες σου. Όσες φορές έπεσες και ξανασηκώθηκες. Μην αφήσεις κανέναν και τίποτα να αμφισβητήσει όσα είναι σαν το χτύπο της καρδιάς σου ή το οξυγόνο στους πνεύμονές σου. Τα όνειρά σου είναι ένα όργανο ζωτικό για την ευτυχία σου, καθώς σε γεμίζει με γαλήνη κάθε φορά που ίσως τα δάχτυλά σου ακουμπούν στα πλήκτρα ενός πιάνου ή σ’ ένα πινέλο με μπογιές ή σε μια πένα και ένα χαρτί. Γι’ αυτό, μη σταματήσεις να δημιουργείς… ποτέ.