Μαρία ΚουσαντάκηΚείμενο: Μαρία Κουσαντάκη
Ψυχολόγος – Συνθετική Ψυχοθεραπεύτρια
Επιμέλεια: Παναγιώτα Καραγιάννη
Φιλόλογος
Υπεύθυνη Επικοινωνίας
Έρωτας, έρωτας, έρωτας!
Και τι είναι επιτέλους ο έρωτας;
Νιώθω πως είμαι μόνιμα ερωτευμένη. Κι όταν δεν είμαι, νιώθω να σβήνω, σαν ένα λουλούδι που δεν έχει ήλιο ή νερό. Έρωτας… Το ωραιότερο κόσμημα πάνω μου. Δεν αντέχω να ζω χωρίς έρωτα. Έρωτα για τη ζωή, πάθος για τη θάλασσα, δεσμό για τη φύση, αγάπη για τα αστέρια. Ναι, και αυτά είναι έρωτας! Ασφυκτυώ σε μία ζωή χωρίς σπίθα, χωρίς ένταση, χωρίς ζωντάνια. Έρωτα για τους ανθρώπους, το νερό, τα ταξίδια, τις καταστάσεις, την κίνηση, το χαμόγελο, την ψυχή, εμένα, εσένα.
Έρωτας. Μία λέξη που ηχεί στα αυτιά μου τόσο έντονα σήμερα.
14 Φεβρουαρίου, πρέπει να γιορτάσεις τον έρωτα, λένε. Αν είσαι με κάποιον, για να του τον δείξεις, αν είσαι μόνος για να τον βρεις. Γιατί αν δεν, φαίνεσαι μίζερος, μου λένε.
Αν πιστεύω σε κάτι βαθιά, αυτό είναι ο έρωτας. Αυτή είναι η δική μου πίστη. Και δε θα την εγκλωβίσω σε καμία προκαθορισμένη μέρα.
Μπορώ να σε ερωτεύομαι κάθε μέρα, αλλά όχι σήμερα.
Μπορώ να το φωνάζω στο σύμπαν, αλλά απόψε θα το κοιμήσω γαλήνια.
Φοβάμαι να το εκθέσω σήμερα στον κόσμο. Νιώθω να επικρατεί κάτι υπερβολικό, κάτι ψεύτικο, κάτι δήθεν, κάτι σαν κοινωνικό πρέπει. Χωρίς να αμφισβητώ την αλήθεια στον εκάστοτε έρωτα, συγχώρεσέ με μα εγώ δε θα σε γιορτάσω σήμερα.
Σήμερα θα σε κρατήσω μέσα μου σαν σφραγισμένο μυστικό, θα σε φυλάξω τόσο καλά που δε θα υπάρχει καμία υποψία σου στην υπέρμετρη έκθεση των φανταχτερών ροζ ουρανών.
Απόψε ανήκεις μόνο σε μένα, σε κανέναν φτερωτό στημένο θεό. Ο δικός μου θεός απόψε ξεκουράζεται.
Απόψε θα μείνεις ατάραχος, έρωτα, μέσα μου, γιατί αν σε εκθέσω μπορεί να χαθείς μέσα στα περιττά, στα κλισέ, στα πρέπει, στη συνήθεια. Και δε σκοπεύω να σε γνωρίσω σε αυτές τις έννοιες.
Αύριο θα σε υμνήσω. Αύριο και κάθε μέρα.
Αύριο, θα σε αγκαλιάσω σφιχτά και θα σου πω πως είμαι ερωτευμένη.
Αύριο θα σε λατρεύω λίγο περισσότερο.
Αύριο θα αγαπάω την υπόστασή σου πιο έντονα.
Αύριο θα σε γιορτάσω γιατί έχεις κάθε μέρα αξία, κάθε τυχαία μέρα.
Αύριο, θα σου δώσω την τρέλα μου, το είναι μου.
Αύριο, θα ερωτευτώ όσα σήμερα φοβάσαι να δείξεις.
Αύριο θα αγγίξω τα πεταμένα σου δάκρυα που απόψε θα καλύψεις με ένα ψεύτικο χαμόγελο, λόγω ημέρας.
Κι αν θέλεις τόσο πολύ να γιορτάσω σήμερα την ύπαρξή σου, υποσχέσου μου ότι στο αύριο δε θα χαθείς…
Γιατί αύριο, θα έχεις τον γνήσιο έρωτά μου.
Γιατί αύριο θα είσαι αληθινός και αυθεντικός.
Απόψε άσε με να κοιμηθώ. Έχει τόση φασαρία έξω απόψε. Τόση, που αν βγω να σε τραγουδήσω, θα χαθεί η μελωδία σου στο πουθενά.