Κωνσταντίνα ΚορδώνηΠοίημα: Κωνσταντίνα Κορδώνη
Φοιτήτρια Τουρκικών και Ασιατικών Σπουδών
Επιμέλεια: Πηνελόπη Ζαχαρία
Φιλόλογος
Κοιτώ ανθρώπους να χαμογελούν
Νιώθω το άγγιγμά τους
Βλέπω μέσα στα μάτια τους
Ακούω τις λέξεις να βγαίνουν από το στόμα τους
Τους βλέπω να κινούνται, αλλά είναι μονάχα μία ματιά που αμέσως την ξεχνώ
Είναι ένα άγγιγμα που θα ξεθωριάσει από το δέρμα μου το επόμενο λεπτό
Οι φωνές τους γίνονται θόρυβοι που εύκολα τους αγνοώ
Τι είναι;
Τι είναι αυτή η συγκεκριμένη φωνή που ακούγεται τόσο αγγελική;
Γιατί αυτή η ματιά είναι σαν να κρατά περισσότερο;
Γιατί αυτό το άγγιγμα είναι σαν όλα τα κύτταρα μου να γίνονται ένα;
Ήταν μόνο όταν το ένιωσα μαζί σου, που πήρα την απάντηση
«Μόνο όταν χάνω τη γη κάτω από τα πόδια μου, νιώθω ασφαλής»
Καμία άλλη στιγμή δεν θα μου δώσει ασφάλεια
Καμία άλλη στιγμή δεν θα κρατήσει την προσοχή μου
Καμία άλλη στιγμή εκτός από αυτή που είμαι μαζί σου