H νύχτα της μητέρας

Κείμενο: Χαράλαμπος Δεπάστας
Κοινωνικός Λειτουργός

Επιμέλεια: Στέλλα Πυρένη
Φιλόλογος

Νύχτα. Πότε άλλοτε θα μπορούσε να γραφτεί αυτό το άρθρο; Ένα ωραίο και ήσυχο βράδυ Μαΐου. Η μέρα της μητέρα έχει περάσει εδώ και μερικές ώρες. Δε μου αρέσουν οι «ημέρες τάδε», το ‘χω γράψει και το έχω πει πολλές φορές. Το καλό βέβαια με αυτές είναι ότι έχουν την ικανότητα να φέρνουν στην επιφάνεια σκέψεις, συναισθήματα και άλλα που 364 ημέρες είναι στο βυθό.

Μου αρέσει να είμαι δίκαιος. Ένας παραπλήσιος τίτλος είδα να κοινοποιείται σε ένα μέσο δικτύωσης. Προσπέρασα λίγο φευγαλέα το κείμενο, όμως μου άρεσε πολύ η σύλληψη και για αυτό ήθελα να γράψω απόψε. Αν εκείνη που το έγραψε το δει, με χαρά της αποδίδω τα ποσοστά της.

Η μέρα της μητέρας λοιπόν, όμως κανείς μέχρι σήμερα δε μίλησε για τη νύχτα της μητέρας. Δεν έχω σκοπώ να διαχωρίσω. Ό,τι έκανε, όποτε και να το έκανε είναι σπουδαίο. Όμως, είναι αυτές οι νύχτες κατά τις οποίες διαμορφώνονται έτσι οι καταστάσεις, ώστε να γίνονται πιο έντονες, πιο ιδιαίτερες, πιο ξεχωριστές.

Η νύχτα που μπήκε με πόνους στο μαιευτήριο. Η νύχτα που σκίστηκε και ράφτηκε για να σε φέρει στον κόσμο. Η νύχτα που την άφηνες άυπνη κι εκείνη σε νανούριζε, σε θήλαζε, σε αγκάλιαζε. Η νύχτα που ήταν δίπλα σου όταν σε έψηνε ο πυρετός, όταν έκανες εμετό. Η νύχτα που σε σκέπαζε όταν ήσουν ξεσκέπαστος. Η νύχτα που όταν φώναζες μικρό παιδάκι «νερό», ξύπναγε και σηκωνόταν να σου φέρει ή να σε πάει στην τουαλέτα. Η νύχτα που έμεινε μαζί σου στο νοσοκομείο. Η νύχτα που ξαγρύπνησε για να σε διαβάσει. Η νύχτα που δεν ησύχαζε όταν διασκέδαζες έξω. Η νύχτα που φωνάζατε. Η νύχτα που έφυγες. Η νύχτα που έφυγε.

Μίλαγα με μια συνάδελφο ψυχολόγο τις προάλλες για το θέμα της σχέσης παιδιού-μητέρας που συχνά είναι συγκρουσιακή. Μου είπε, λοιπόν, πολύ σωστά πως είναι τόσο συγκρουσιακές, γιατί υπάρχουν βαθιές και ισχυρές ρίζες σχέσης. Αν αυτός ο άνθρωπος δεν ήταν κάτι για σένα, δε θα έμπαινες σε σύγκρουση, αλλά θα αδιαφορούσες και το ίδιο ισχύει και για εκείνη. Πόσο αληθινό, πόσο πραγματικό, πόσο υπαρξιακό;

Να κλείσουμε με μουσική, θέλω, αυτό το άρθρο. Να κλείσουμε τα μάτια, να ακούσουμε αυτό το υπέροχο κομμάτι, να συγκινηθούμε ελεύθερα και να θυμηθούμε τη μανούλα μας, όπου κι αν είναι κι αυτές μας τις νύχτες.