Χαράλαμπος ΔεπάσταςΚείμενο: Χαράλαμπος Δεπάστας
Κοινωνικός Λειτουργός
Επιμέλεια: Στέλλα Πυρένη
Φιλόλογος
Από μικρός θυμάμαι ήταν η μόνιμη και πιο βασανιστική σκέψη. Μεγαλώνοντας, αντί να κατακάθεται η αστείρευτη επιθυμία, θέριευε, γιγαντωνόταν σε βαθμό ανησυχητικό. Η ανησυχία αυτή ξεπεράστηκε, ωστόσο, γρήγορα όταν συνειδητοποίησα ότι και συνομήλικοί μου, μέλη της παρέας μου, άτομα μεγαλύτερων ηλικιακά παρεών αλλά και οι νέες γενιές, βίωναν παρόμοια συναισθήματα και σκέψεις.
Οι καλοκαιρινές διακοπές στο χωριό δεν είναι κάτι μικρό, είναι κάτι απλό. Είναι το να είσαι εκεί. Σε αυτά τα μέρη, με αυτούς τους ανθρώπους, αυτά τα χρώματα, αυτές τις μυρωδιές. Αναλογιζόμενος τα δεκάδες καλοκαίρια που έχω βιώσει στο χωριό, συνειδητοποιώ ότι ανέπτυσσα -αναπτύσσαμε- μια σχεδόν ακατανόητη «ψυχαναγκαστική» διάθεση θέλοντας να κάνουμε καθημερινά και χωρίς αλλαγές τα απλά, αγαπημένα και ίσως μετρημένα στα δάχτυλα του ενός χεριού πράγματα της καλοκαιρινής καθημερινότητας. Να είμαστε με ανθρώπους που αγαπάμε, να τρώμε και να πίνουμε καλά με μέλη της οικογένειας και καλούς φίλους, να κουβεντιάζουμε με τις ώρες σε βεράντες, σκαλοπάτια και πλατείες, να βολτάρουμε στα δρομάκια και τα στενά του χωριού και να κολυμπάμε στα καθαρά νερά του νησιού μας. Όλα αυτά ευλαβικά τελεσμένα και με την κάθε μέρα να είναι σχεδόν αντίγραφο της επομένης. Τόσο απλά κι όμως τόσο σημαντικά για όλους εμάς. Η πεμπτουσία της ζωής τώρα που το σκέφτομαι…
Οι πολιτιστικές και εορταστικές εκδηλώσεις πάντοτε προσέδιδαν το αλατοπίπερο σε όλα αυτά. Ιδίως οι ήχοι και το κλίμα των πανηγυριών είναι κάτι που νομίζω πάντα θα ζει μέσα μας, παραδειγματιζόμενος από τους «αιώνιους εφήβους» που δίνουν το παρών σε αυτά.
Σίγουρα βασανιστική η προοπτική να μην περάσεις ημέρες των καλοκαιρινών σου διακοπών στο χωριό σου. Κάτι αλλάζει στις παρέες, στο ίδιο το χωριό. Σαν το παζλ που του λείπουν κομμάτια. Βλέπεις την ομορφιά του, αλλά κάτι του λείπει, ώσπου την επόμενη ή την μεθεπόμενη χρονιά να εμφανιστεί το κομμάτι και να κουμπώσει. Τα κομμάτια, όμως, που «χάθηκαν» για πάντα οφείλουμε όλοι εμείς να τα κρατάμε ζωντανά κάθε μέρα και κάθε χρονιά. Να τα κουμπώνουμε νοερά, γιατί είναι και αυτά αναπόσπαστα κομμάτια της μεγάλης μας αγάπης, του χωριού μας.
* Το αγαπημένο μου χωριό είναι τα Αρμόλια της Χίου. Σας προσκαλώ φέτος το καλοκαίρι να επισκεφθείτε και να γνωρίσετε τα Μαστιχοχώρια!
** Σας εύχομαι καλό καλοκαίρι και να #ΑνΗσΥχΕίΤε !
*** Τα λέμε από Οκτώβρη, αν με αντέχει το Αnimartists κι αν δε προκύψει κάτι έκτακτο.