Κωνσταντίνα ΣερμπήΚείμενο: Κωνσταντίνα Σερμπή
Φοιτήτρια Φ.Π.Ψ.
Επιμέλεια: Στέλλα Πυρένη
Φιλόλογος
Η φιλοσοφία που διακατέχει όλη μου την ύπαρξη είναι απλή. Θεμελιώνεται σε μια μικρή παραδοχή και μετουσιώνεται σε κάτι καθολικά κατακτημένο, αλλά παρεξηγημένο: dubito ergo sum. Μια παράφραση της πασίγνωστης καρτεσιανής φράσης: cogito ergo sum.
Αμφισβήτηση. Άραγε τίθενται όρια; Στον δικό μου μικρόκοσμο όλα χωρούν κάτω απ’ αυτό το δίχτυ που «προφυλάσσει» τις απόψεις. Σαφώς μιλάμε για ένα δίχτυ που διαθέτει τρύπες και ίσως οι απόψεις διαφεύγουν, διασκορπίζονται και γίνονται βορά στον βωμό των ηλιθίων.
Οι ηλίθιοι. Η καλύτερη μαφιόζικη φάρα. Ένα δίκτυο τόσο καλά ενορχηστρωμένο που δεν χρειάζεται να κόψει εισιτήρια για να πληρώσει τους οργανοπαίκτες. Οι κανόνες είναι απλοί. Εκτόξευσε μίσος. Πυρπόλησε κατηγορίες. Στόχευσε τις αβάσιμες απόψεις σου και πέτυχε τον στόχο της πλήρους εξολόθρευσης.
Ποτέ δεν κατάλαβα όλη αυτή τη φασαρία γύρω απ’ αυτά τα επιχειρήματα περί ανωτερότητας και κατωτερότητας στις εκφάνσεις της ζωής. Άνθρωποι με έλλειψη επιχειρημάτων και λειψή φαντασία δημιούργησαν παραμύθια για τιμωρούς θεούς που καταδικάζουν την ευχαρίστηση, τον έρωτα και προβάλλουν κοινωνικές ανισότητες. Όταν ο εφιάλτης γίνεται κτίση των ενήλικων.
Αμφισβητώ καθετί που καταδικάζει την ύπαρξη να τριγυρνά αλυσοδεμένη. Με δεσμά που την αποτρέπουν από την ευτυχία και την αρμονία. Μία αιώνια φυλακή που χτίστηκε από άτομα που φοβούνται τα ουράνια τόξα, την σεξουαλικότητα…
Αν είστε κάποιος ηλίθιος και παρεξηγηθείτε, στα άρθρα μια χαρά χωράει να γραφτείτε.