Κείμενο: Κωνσταντίνα Σερμπή
Φοιτήτρια Φ.Π.Ψ.
Επιμέλεια: Στέλλα Πυρένη
Φιλόλογος
Όταν η Περσεφόνη πήρε πρόζακ για να ξαγρυπνά στην αγκαλιά της Γης. Όταν ο μελλοντολόγος σου κάνει παράσιτα. Όταν η ζωή βρίσκεται πίσω σου. Και εσύ είσαι το θήραμα.
Θέλεις να σχεδιάσεις κάθε σου βήμα. Είσαι πεπεισμένος για τη ζωή που σου είπαν ότι θέλεις να ζήσεις. Συμφώνησαν και τα άστρα άλλωστε.
Σε έριξαν στα βαθιά και πέταξαν την πετονιά με το καλύτερο δόλωμα, το χρήμα. Όσο και να κολυμπήσεις, όμως, πνίγεσαι στον σισύφειο αγώνα σου.
Η άγρυπνη αγωνία σου να τα έχεις όλα κανονισμένα.Όταν τα πρόζακ σε ταξιδεύουν στο κέντρο του Πλούτωνα. Όταν το σκοτάδι σε τραβάει. Όταν η άνοιξη δεν έρχεται. Γιατί δεν ξέρεις πότε κάποιος Άδης θα σου χτυπήσει την πόρτα.
Πέταξε το πρέπει και όχι τη ζωή. Η ζωή δεν είναι μικρή, δεν είναι προκαθορισμένη. Ο απαγωγέας σου πήρε τα λύτρα και τα πόνταρε στην αναδόμηση του Πλούτωνα.
Δέσε τη ζώνη σου.