Ποίημα:Άννα Καρτσάκη,
Φοιτήτρια Βιοχημείας/Βιοτεχνολογίας
Επιμέλεια: Σπυριδούλα Μπισμπικοπούλου, Φιλόλογος
Χαμογέλασες και σχηματίστηκαν λάκκοι,
σαν κρατήρες φεγγαριού.
Έτσι με μαγιεψες και εσύ.
Σαν ολόγιομο φεγγάρι.
Γυναίκα πλανεύτρα,
με τα κόκκινα σου χείλη.
Κόκκινα σαν το αίμα…
Αίμα της ματωμένης μου καρδιάς.
Κλάψε αγάπη μου
Μπας και ποτιστούν τα άνθη στα μάγουλά σου.
Μπας και βρέξει και στη γη.
Και βραχώ και εγώ,
και γίνω ένα με το χώμα.
Για να φυτρώσουν πάνω μου κρίνα,
και γίνουμε επιτέλους ένα.