Κωνσταντίνα ΣερμπήΚείμενο: Κωνσταντίνα Σερμπή
Φοιτήτρια Φ.Π.Ψ.
Επιμέλεια: Στέλλα Πυρένη
Φιλόλογος
Έχουμε χαθεί στη μετάφραση του ποιοι είμαστε πραγματικά. Και σήμερα είσαι αυτό που δηλώνεις. Έχεις μια ατέρμονη δίψα να αποτυπώσεις τον εαυτό σου στην κοινωνική αναγκαιότητα. Σήμερα σου ζητούν να είσαι βίγκαν. Άλλωστε είχαν και σε προσφορά τα φασολάκια.
Ξεσκόνισες τα βιβλία γραμματικής για να συνειδητοποιήσεις ότι υπάρχουν τρία άρθρα: ο, η, το. Κι όμως είδες σε εκείνη την εκπομπή άτομα να διατυμπανίζουν περίπλοκες κατηγορίες και την προώθηση μιας νέας γραμματικής με περίπλοκους κανόνες.
Ήχησαν στο μικρό δωμάτιό σου από εκείνη την ανοιχτή τηλεόραση οι φωνές ατόμων με «μεγάλες ιδέες» και έλλειψη εκείνων των γραμματικών γνώσεων, με πλήρη γνώση όμως της ελληνικής Ιστορίας. Και ας μην γνωρίζουν την πλατωνική πλάνη.
Δυστυχώς, δεν μπορώ να κατατάξω κάπου τον εαυτό μου. Δεν ζω μπροστά από μία οθόνη. Δεν ανήκω κάπου στη σκονισμένη γραμματική. Δεν γνωρίζω καμία Ιστορία.
Γι’ αυτό δεν με ξέρεις.
Τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν είναι στιγμιαίες αποτυπώσεις για να τις δουν οι άλλοι.
Η οικολογική καταστροφή δεν λύνεται με τη φωτογραφία που τράβηξες και το ταλαιπωρημένο ζώο που ανέβασες στιγμιαία για να το δουν οι άλλοι.
Να είσαι άνθρωπος του κόσμου.