Λες…

Ποίημα: Δήμητρα Παράσχου
Ψυχολόγος – Συνθετική Ψυχοθεραπεύτρια

Επιμέλεια: Γεωργιάνα Ψυχάλη
Φιλόλογος

Κρέμασες τη ζωή σου
σαν ένα πολυκαιρισμένο ρούχο,
κακοριγμένο σε μία κρεμάστρα,
σαν να σε βαραίνει που υπάρχει.
Έψαξες στις άδειες τσέπες του
μήπως βρεις έστω ένα
κάλπικο κέρμα ελπίδας.
Δεν απέμεινε ραφή
να κρατήσει τίποτα,
το ξέρεις…
Μα ψάχνεις.
Σε αυτό το φθαρμένο εμπόδιο
που κατάσαρκα φορούσες.
Το γυρνάς απ’ όλες τις πλευρές
να θαυμάσεις το άδειο.
Το παρατάς…
Άλλον κόπο δεν κάνεις.
Διαλέγεις ένα νέο,
καθαρό, γερό.
Γυρίζεις την πλάτη στο σωρό
με τα
πεθαμένα, φθαρμένα,
άδεια ρούχα.
«Αυτή τη φορά δεν θα είναι το ίδιο»,
λες…