ΑnimartistsΚείμενο: Αντώνης Κοντάκης
Φυσικοθεραπευτής
Επιμέλεια: Στέλλα Πυρένη
Φιλόλογος
Σε όλη μου τη ζωή, οφείλω να το παραδεχτώ με ταπεινότητα αρχικά στον εαυτό μου, είχα μια αλαζονική συμπεριφορά. Πραγματικά δε μπορώ να αντιληφθώ πόσες φορές πιθανά να αισθάνθηκε απέχθεια για μένα κάποιος συνάνθρωπός μου, τον οποίο εσκεμμένα υποβίβασα με τα λεγόμενα ή τις πράξεις μου.
Και τώρα, στην προχωρημένη ηλικία στην οποία βρίσκομαι, με τις αμετροέπειες και τις αμαρτίες μου να σφιχταγκαλιάζουν θανατερά την ψυχική μου λύτρωση, στέκομαι αποσβολωμένος μπροστά στην αφορμή της αναθεώρησής μου για όσα πίστευα.
Στο ένα μου χέρι βαστώ και παρατηρώ το σχέδιο στις σπηλιές της Nerja, αυτό που για τους επιστήμονες αποτελεί την πρώτη ζωγραφιά της ανθρωπότητας. Στο άλλο μου χέρι και σε ψηφιακή φωτογραφία, η διπλή έλικα του DNA, η βασική δομή του ίδιου μας του εαυτού. Από τη μια οι τρομαγμένοι, αντιληπτικά υπολειπόμενοι και υποτιμημένοι πρόγονοί μας, σε μια ερημική, σκοτεινή και υγρή σπηλιά και από την άλλη επιστήμονες, ματαιόδοξοι, γεμάτοι γνώση και σταγόνες έπαρσης στα εξοπλισμένα και τεχνολογικά άρτια εργαστήριά τους. Η ανάγκη για ύπαρξη, η ανάγκη για εξήγηση της ύπαρξης. Η δομή και η αποδομή. Η άγνοια και η γνώση. Η απλότητα και η πολυπλοκότητα. Και ήταν μόλις πριν λίγες στιγμές, εγώ ο ίδιος, που καθοδηγούμενος από τα ανώτερα τμήματα του εγκεφάλου μου, ήθελα να προσκυνήσω τη δεύτερη εικόνα σα σύγχρονος εικονολάτρης, αλλά αισθάνθηκα κεραυνοβόλα μέσα μου έντονα τα ένστικτα και τα βαθιά ανθρώπινα συναισθήματα να μου υπενθυμίζουν τις ρίζες μου και την αρχή των πάντων.
Και τότε σαρωτικός ο τυφώνας των αναζητήσεων, διείσδυσε στις περισσότερο στερεότυπες και άκαμπτες σκέψεις μου και παρέσυρε κάθε ιδεολογία και ιδεοληψία μου στα απύθμενα βάθη του εγωισμού. Μια ζωογόνα δύναμη πλημμύρισε τον εσωτερικό μου κόσμο και αναδύθηκε αυτούσια η αξία της απλότητας. Συνειδητοποίησα πως κάθε άλμα κρύβει πίσω του δειλά και ασταθή βήματα σε σαθρό έδαφος, κάθε ανακάλυψη κρύβει πίσω της αποτυχίες και τραγωδίες, κάθε σπουδαίο επίτευγμα κρύβει πίσω του αφανείς ήρωες που ξεχάστηκαν στην αιώνια λήθη. Ο καθένας μας που ισχυρίζεται πως αξίζει κάτι, κρύβει μέσα του σε κάθε του γονίδιο, σε ένα μικρό, ασύλληπτα μικρό ποσοστό των γονιδίων του ολόκληρη την ιστορία της ανθρωπότητας. Και η αλαζονεία μου, τα προσωπικά μου επιτεύγματα για τα οποία κόμπαζα και ήμουν τόσο υπερήφανος υποβιβάστηκαν, κατακρημνίστηκαν μπροστά στο μεγαλείο της σκέψης εκείνου του πρώτου ανθρώπου. Εκείνου του ταπεινού Homo Neanderthalensis, που τόσο υπέφερε από την αμετροέπεια των απογόνων του, ο οποίος άγγιξε το κομμάτι ξυλάνθρακα και αποφάσισε πρωτοπόρος και ρηξικέλευθος να αφήσει το ίχνος του πάνω στην πέτρα.
ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
Σύμφωνα με νέες τεχνικές χρονολόγησης, αυτό το σχέδιο είναι οι πρώτες ζωγραφιές που σχεδιάστηκαν πάνω από 42.000 χρόνια πριν και βρίσκονται στο σπήλαιο της Nerja, στην Μάλαγα της Ισπανίας. Μέχρι σήμερα, οι αρχαιολόγοι πίστευαν ότι η παλαιότερη τέχνη δημιουργήθηκε κατά την Aurignacian περίοδο, από τους Homo Sapiens περίπου 32.000 χρόνια πριν, στο σπήλαιο Chauvet-Pont-d’Arc.
Οι νεώτερες ανακαλύψεις μας δείχνουν ότι οι υποτιμημένοι Homo Neanderthalensis, διακοσμούσαν το σώμα τους με βαφές και αυτό είναι μια επιστημονική επανάσταση, διότι, μέχρι τώρα, οι Homo Sapiens απέδωσαν στον εαυτό τους κάθε επίτευγμα, δείχνοντας τους Homo Neanderthalensis σχεδόν σαν πιθήκους. “Θεωρήσαμε ότι η ιστορία της τέχνης ήταν αποκλειστική ευθύνη των εξελιγμένων ανθρώπων, ότι η ευαισθησία μας ήταν ένα στενό μέρος των εαυτών μας, των sapiens, επειδή νομίζαμε ότι είμαστε οι μοναδικοί στοχαστές. Αυτή η ανακάλυψη, αν επιβεβαιωθεί με περαιτέρω δοκιμές, αποδεικνύει ότι αυτή η sapiens-κεντρική ιδέα είναι λανθασμένη” (José Luis Sanchidrián).
Πηγή: NewScientist