Ηλίας ΜακρήςΠοίημα: Ηλίας Μακρής
Οικονομολόγος
Επιμέλεια: Στέλλα Πυρένη
Φιλόλογος
Κενός δίσκος,
κασέτα αδειανή.
Αρχίζεις,
γράφεις, χαράζεσαι,
τυπώνονται πάνω σου
του κόσμου τα λουλούδια
της γης οι μαύρες λάσπες.
Τα κουβαλάς μαζί σου
κρυμμένα στην κρύπτη των ενοχών,
φωτεινά σαν πινακίδες με νέον
που ανάβουνε στο πρόσωπό σου·
–μικρές στρεβλές νευρώσεις–.
Αγάπη και μεγάλο κακό,
μικροί συνηθισμένοι θάνατοι.
Μετά από κάμποσο
ο δίσκος γέμισε,
στην κασέτα δε μένει ήχος για να τυπωθεί,
πάνε να περαστούν από πάνω
χαρές, ομορφιές και μαθήματα.
Στην πρώτη ζήτηση σβήνουν.
Στην πρώτη ανάγκη καθαρίζουν τα χαραγμένα.
Μόνη ελπίδα
η επίμονη προσπάθεια
να γραφτεί κάτι
σε γεμάτο τετράδιο.