Μανώλης ΝικόλτσιοςΚείμενο: Μανώλης Νικόλτσιος
Δικηγόρος
Επιμέλεια: Χαρούλα Ξανθοπούλου
Φιλόλογος
Ιστορίες μιας σελίδας, Σελίδα 47
Καλοκαίρι είναι που ξυπνήσαμε μαζί. Καλοκαίρι είναι που περπατήσαμε μετά το πρωινό με τα πόδια στο Παγκράτι. Εκεί στον κήπο τον δικό μας, τον πιο βαθύ. Καλοκαίρι είναι που παίξαμε παρέα μπάλα στο πάρκο. Καλοκαίρι είναι οι κληρονομιές των φίλων μας και καλοκαίρι είναι να τραγουδάμε μαζί τα τραγούδια μας. Καλοκαίρι είναι πεινασμένοι να ψάχνουμε πως θα κρατήσουμε τα σουπλά από τον αέρα και η Ελένη να σηκώνεται να μαζέψει όσα δεν προλάβαμε˙ εσύ να μου κάνεις πλάκα ότι η σάλτσα από το φαγητό μου θα με κάψει. Καλοκαίρι είναι η θαλάσσια αύρα στο κρεμοσάπουνο και καλοκαίρι είναι να τρώμε παγωτό και να ζηλεύω ήδη τη γεύση που ακόμα δεν έχεις παραγγείλει. Καλοκαίρι είναι να ξεχνιέσαι στο Παγκράτι και να πέφτουν πάνω σου αυτοί που χαιρέτησες ώρες πριν. Καλοκαίρι είναι να παίρνουμε άλλους δρόμους και να σε περιμένω μετά τις μπύρες στο κρεβάτι μας.