Κείμενο: Δημήτρης Σούκουλης
Συγγραφέας

Επιμέλεια: Στέλλα Πυρένη
Φιλόλογος


Όταν πια σε διηγούμαι
σε τυχαίες συνευρέσεις συνδαιτημόνων,
σκυφτών ομοτράπεζων σε οβάλ φορμάικα,
με εγκαταλείπουν έρημο οι λέξεις,
άδειο, ανίκανα κυρτό πάνω στα λιγδιασμένα πιάτα
κι ανήμπορος σε περιγράφω,
με λίγα δράμια ουσιαστικών μόνο.

Όταν σε αφηγούμαι πια
αργά τις νύχτες,
φθαρτό μου σώμα,
πρώτη μου Θεία Κοινωνία,
σαν σε στομάχου παλινδρόμηση,
ξεχνώ τις λέξεις,
πέφτει το κεφάλι μου
μουγκό
στο ξέστρωτο τραπέζι.