Ηλίας ΜακρήςΠοίημα: Ηλίας Μακρής
Οικονομολόγος
Επιμέλεια: Στέλλα Πυρένη
Φιλόλογος
Με τόση αδάμαστη ομορφιά
γεννιέσαι·
κι όμως
ο χρόνος
και το άγγιγμά του,
του καθημερινού θανάτου,
σε δαμάζουν.
Φαίνεται
και γράφει,
θάνατος από συναναστροφή,
θάνατος από μοναξιά,
φθορά φθαρμένων νεύρων
από την ουσιαστική προσπάθεια
για στόχους που δε θες.
Φθορά και πόνος από υποσυνείδητο,
γραμμένο με απουσία,
χαραγμένο με ανεκπλήρωτη προσδοκία,
σκαμμένο με στρεβλώσεις
που δεν ξεδίπλωσε κανείς.
Τόση αδάμαστη ομορφιά σβήνει.
Ποιος γράφει πια;
Φωτογραφία: Ηλίας Μακρής