Ποίημα: Ηλίας Μακρής

Επιμέλεια: Στέλλα Πυρένη
Φιλόλογος


Απέναντι από το μπαλκόνι,
μέσα
στους δύο φοίνικες
της αυλής,
ζει ένα σμήνος νυχτερίδες.

Είχε περάσει ολόκληρος χειμώνας,
για να ακούσω
τη φωνή τους
και να τις δω
να χτυπάνε
πάνω στο διπλανό κτίριο,
αναγνωρίζοντάς το με τη μούρη.

Ένας χειμώνας χρειάστηκε,
για να σταθώ
βαθιά νύχτα μπροστά τους,
να τις ακούσω
και να θυμηθώ
ότι με ηρεμούν
και με φοβίζουν
τα πλάσματα της νύχτας,
που τρώνε και πίνουν
φρούτα και αίμα στα τυφλά.


Φωτογραφία: Ηλίας Μακρής