Κείμενο: Χρήστος Γκαραβέλας
Και το λευκό περιστέρι πέταξε μακριά από το κλουβί του
αφήνοντας όλα τα άλλα φυλακισμένα στα δεσμά τους
τώρα, δεν ξέ... Περισσότερα...
Ποίημα: Χρήστος Γκαραβέλας
Ο μεθυσμένος ουρανός
με έχει ζαλίσει
ο ήλιος που στα μάτια με κοιτάζει
με έχει τυφλώσει
και εσύ που δεν είσαι εδώ αλλά υ... Περισσότερα...
Ποίημα: Χρήστος Γκαραβέλας
Απόψε μιλούσα για τη ζωή
εκείνη την κοπέλα ....μα νομίζω την γνωρίζεις κι εσύ
αυτή η όμορφη κοπέλα
που όταν την κοιτάζεις α... Περισσότερα...
Ποίημα: Γκαραβέλας Χρήστος
Και σε μια σειρά περπατάς μαζί με όλους τους άλλους
τα μάτια κάτω,μπροστά δεν βλέπεις
σε έχουν δεμένο με αόρατες αλυσίδες
κ... Περισσότερα...
Ποίημα: Γκαραβέλας Χρήστος
Θα πάρω μια κουνιστή καρέκλα
και καθώς θα κουνιέμαι και θα βγάζω τον καπνό από το στόμα
όλα τα προβλήματα και τα άγχη θα φαν... Περισσότερα...
Ποίημα: Χρήστος Γκαραβέλας
Με το δέρμα σου σαν μετάξι
που με πλαστικό το καλύπτεις
τα μαlλιά σου σαν χρυσός
που μαζί με τον άνεμο χορεύουν
και με την... Περισσότερα...
Ποίημα: Χρήστος Γκαραβέλας
Και εκείνη η φωνή μου μίλησε και πάλι
«Τι κάνεις ακόμα εδώ;
βγάλε φτερά και πέτα στον ουρανό!»
Μα εγώ στα πόδια μου αλυσί... Περισσότερα...
Ποίημα: Χρήστος Γκαραβέλας
Ο θάνατος έχει διαφορετικό πρόσωπο κάθε φορά,
μερικές φορές εμφανίζεται σαν ένα άσχημο ον απροσδιορίστου φύλου,
άλλες φορ... Περισσότερα...
Ποίημα: Γκαραβέλας Χρηστος
Κάθεσαι μόνος σου
το κόσμο παρατηρείς απ’ την δική σου τη γωνιά
μικρά παιδιά που ακόμα τον κόσμο δεν γνωρίζουν
και το μέλλο... Περισσότερα...
